"Bu sevdiğin anlamına gelir. Seni korkutuyor çünkü senden güçlü. Nefret ediyorsun çünkü korkuyorsun. Seviyorsun çünkü iplerini eline alamıyorsun. İnsan sadece köle edemediğini sever."
"Eğer kitapta altı çizilecek yer yoksa o kitabın üstünü çizin gitsin." diyor yazar. Önce çok iddialı bir söz diye düşündüm ister istemez. Sonra okumaya devam ettim. Ettim ama bana sorun. Altını çizmekten okuyamadım desem abartmış olmam. Aman Allah'ım ne önermeler, ne aforizmalar, ne alıntılar, ne yoğun bir birikim.
Gerçek anlamda bir balans ayarı yaptı bende. Unuttuğumuz, unutmaya yüz tuttuğumuz o kadar çok kavramı yeniden hatırlamamı sağladı ki anlatamam.
Kusuru yok muydu? vardı elbet mesaj yoğunluğu ve yer yer mesajı okurun gözüne sokmalar rahatsız etmiyor değil. Ancak onca güzellikte bu kadar kusur kadı kızında da bulunur.
"Her okuma yazarla bir sohbettir. Nasıl ki sokakta karşılaştığımız herkese içimizi açamazsak önümüze çıkan her kitabı da okuyamayız." diyor yazar başka bir yerde .Tamimiyle katılıyorum ve ben Mehmet Tekiner'in sohbetinden çok memnun kaldım.
Mehmet Tekiner demişken;
mesajla da olsa tanışma fırsatı buldum kendisiyle. Genç ve gelecek vadeden bir arkadaşımız. Oldukça da mütevazi.Çıktığı bu yolda neler yapabileceğini düşündükçe ürperiyorum.
Çok satan, reklamı iyi yapılan, ve tamimiyle ticari beklentilerle ortaya atılan kitaplardan farkı reklamı iyi yapılmayan ve ticari kaygı taşımayan bir kitap oluşu. Bunun dışında fazlası var eksiği yok.
Kalemine, aklına, yüreğine ve emeğine sağlık Mehmet Tekiner.
Kış ÜzümüMehmet Tekiner · Kozalak Yayınevi · 201657 okunma
Arka kapak yazısını okuyup büyük bir heyecanla aldığım kitabın bana yaşattığı hayal kırıklığını hala üzerimden atabilmiş değilim...
Esasında kendime söz vermiştim. Bu tip iddialı isimlere sahip, bestseller veya büyük büyük şeyler vaat eden kitapları asla almayacağıma dair.. Merakıma yenik düştüm maalesef...
İlk defa bir kitap hakkında bu derece olumsuz bir kanaate sahibim ve ilk defa bir kitabın 120 küsürüncü sayfalarında okumaktan sıkılıp, sayfa atlamanın kralını yaparak son 10 sayfasını okudum. Tahmin edersiniz ki hiç bir şey kaçırmamışım. Hani bazı (tamam hepsi) Türk dizileri vardır. 100 bölüm izlemezsin 101. bölümde bir bakarsın o güne kadar ne olmuş şıp diye anlar, yadırgamazsın. İşte tam o kıvamda bir kitapmış "Dünyanın en tuhaf oyunu"
Sözüm ona bir gizem, sır perdesi ve büyük bir merak üzerine oturtulmaya çalışılmış. Belki niyet iyi ama sanki vur deyince öldürülmüş gibi geldi bana. Bir defa 16 karakter nedir yahu? Bir an geldi ki acaba elime kağıt kalem alsam da bir şablon mu çıkarsam diye düşünmedim değil :) Sherlock Holmes veya Agatha Christie özentisi desem o da değil.. Nevi şahsına münhasır bir roman olmuş adı üzerindeki bu kitap :)
Bloğumu okuyan varsa-ki umarım vardır-öznel yargılarımın sizi çok fazla etkilemesine izin vermeyin dilerseniz. Sam amcanın mirasçılarından biri olup oyuna katılmak isterseniz keyifli okumalar dilerim :)
Bana göre bir yazarın, özellikle genç bir yazarın milli destanlardan, milli mitolojiden faydalanması oldukça kıymetli ve Hasan Erimez bu konuda tabiri caizse elini hiç korkak alıştırmamış. Göç Destanından beslenmiş, Kavimler Göçü döneminde milletimizin yaşadığı zorlukları, müslüman olma sürecini kusursuz bir biçimde aktarmış. Dönem yaşayışı, kültürü, siyasi ilişkileri bakımından oldukça dolgun bilgiler içeriyor, bu açıdan yaklaştığımızda yazarın döneme epeyce hakim olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca karakterler bakımından bakınca kimine göre iddialı bir söz söylemiş olacağım belki; Hasan Erimez bizim kendi George Martin'imiz. Zira ana karakter diyebileceğimiz kişilerin karakter gelişimi açısından parlamasına, sönmesine ve hikayeden ayrılmasına şahitlik edebiliyoruz.
İyi okumalar.
Okuyacağım ilk Küçük İskender kitabıydı başlarda güzel başlasa da denemeleri çok başarısız bence "roman kağıt israfıdır" sözü çok iddialı ve bi o kadar da saçma, "Tasarruf et: Erken öl." sözü yine saçma bu kadar tasarruf meraklısıysa ve tasarrufu ölmekte buluyorsa önden buyursun, "Her katil o cinayetin tek görgü tanığıdır da aslında." yani cinayeti başka kimse görmüş olamaz!, "Adında kaç harf varsa, o kadar kurşun sıkacağım kafama." ilk kurşundan ölmezsem sözünü tutabilir bu ve buna benzer bir çok saçma denemesi var kitabın içeriğinde. Kısaca saçma bir deneme kitabı bence 80 sayfayı bırak 20 sayfa zor dayandım illaki etkileyici bir kaç güzel sözüde vardır eminim ama o bi kaç etkileyici söz için bu kitap okunur diyemem. Kitabı okuyup beğenen arkadaşlara bakarakta şaşırdım aslında.
Yazarı tarafından Arapça kaleme alınmış bir kitabın Türkçesini okuyacağınız zaman, kitabın ilk bir kaç sayfasına bakın. "Çeviri/çevirmen" sözcükleri varsa korkmayın, ama "tercüme/tercüman/mütercim" gibi sözcükler görürseniz işiniz var demektir.
Evet, Konevi'nin bu boyutça küçük, anlamca büyük eserinin Türkçeye çevrilmesi kolay
