Pratikte ideolojiler, demokrasiyi aşındıran felsefi görüngülerden ibaret. Bunu en iyi politikacılar biliyor ve kullanıyor. Bunun antitezini kurmak için sınıf mücadelesi icat edilmiştir. Sosyal bilimlerin toplum düzenini değiştirmeyi iddia etmesi gereklidir. Sosyalizme giden yol pratikte bir felsefecilik, dincilik vs. adlarıyla suçlanabilecek bir yoldur. Bunun yükü de mükafatı da yalnızlaşmaktır çünkü gerçekliği anlayan değil gerçekliği dönüştürebilen insan sosyalizmin özünü kavrar. Lafla peynir gemisi yürümez diyen milletten lafla her şeyi dönüştürmeye çalışacak insanlar, zihniyetler çıktı. Suç gene ütopyacılara kaldı.
Türkiye'de Kemalizm ve Sosyalizm birer ideoloji olmaktan öte birer dini ekol gibidirler. Kemalist din ekolü devlete bulaşmış bir siyasi din ve pranga iken sosyalizm insan doğasına başkaldırının ütopik umut dolu ekonomik dinidir. Fakat bir ideoloji olmaya sosyalizm daha yakındır.
yaşadığım ideoloji karmaşasını baba olursam muhtemelen çocuklarımın isimlerinde göstererek zirvede bırakacağım
Bireylerle nesneler arasında kurulan ilişkiler, hem kullanımı hem de mutluluğu aşar. Bu ilişki ideoloji yüklüdür. Böylece, oldukça hüzünlü bir komedi başlar.
Henri Lefebvre
Umut üzerine
Her ideoloji ve her din yarına karşı duyulan bir umuttur. İslam, erkeklerin öldükten sonra 40 huriye duydukları umuttur. Sosyalizm sömürülenlerin yarına duyduğu eşitlikçi yaşama bir umuttur. Kapitalizm işçilerin zengin olma umududur. Turancılık Tirklerin ilkel duygularını tatmin edecel umutlarıdır. İdeoloji ve dinlere duyulan umut arttıkça bağnazlık artar düşünme ve sorgulama yerini tabulara bırakır. İşte umudun en büyük kötülüğü budur. Özgür insan biraz da umutsuz insandır. Nietzsche de umut duymadan yaşayamayanlara zavallılar der. Umut duymadan yaşayanların ise yaşamı ne derecede bir yaşamdır? Bu tartışılır.
Kitabı bitirdim, şu ana kadar okuduklarım içinde en karanlık olan distopya buydu. Irkçı, militarist ve kadın düşmanı bir yönetim hakim. İnsanlara dogmatik bir din haline getirilmiş faşist ideoloji dikte ediliyor. Kadınlara evcil hayvanlardan daha fazla değer verilmiyor. Eğer oğul, hatta kız bile doğuramazlarsa o kadar bile değerleri yok. Paylaştığım alıntılardan daha sert olanları vardı hepsini paylaşmadım. Mesela erkek üstünlüğünü, kendi değersizliğini kabul etmeyen, özgürlük isteyen bir kadının ağır işkence görerek öldürülmesi gibi. Böyle rahatsız edici şeyler çok vardı.
Bu kitabı Maynun ve Öz ile karşılaştırdım çünkü o da çok karanlık bir distopyaydı. Swastika Geceleri, Aldous Huxley'in Maymun ve Öz'ünden daha karanlık bence. O post-apokaliptik dünyada da kadınlar değersiz 'kaseler'dir, tek görevleri erkeklere itaat edip çocuk doğurmaktır. Ama sonuç Swastika Geceleri bana daha karanlık geldi.
Hamdi Gülen
@persona_nongrata
·27 Nisan 15:21
Belki bunu söylemek için erken olabilir, yeni başladım ama feminist yazar 
Katharine Burdekin tarafından yazılan 
Swastika Geceleri en sert, en karanlık distopya olabilir. En azından okuduklarım içinde.
3 Mayıs
•Atatürk en büyük Türk'tür.
•'Türk'üm' diyen herkes Türk'tür.
•Milletin bir genetiği yoktur.
•Ersoy haplogruplarının millet taksimatı yoktur.
•Millet geniş bir ailedir.
•İnsanın kendi milletini sevmesi bir ideoloji olamaz.
•Türkçülük ilerici olmak zorundadır.
•Türkçülük Türklüğü yükseltmeyi hedefleyen bir görüştür.
3 Mayıs Türkçülük Günü kutlu olsun.
bölmeyelim, bölünmeyelim...
Hep derim bizim kadar boş İdeoloji güden muhâlifi dünyâda arasanız bulamazsınız, bunu ne kadar özel gün varsa toplanıp polis taşlamaya, meydanları yakıp yıkmaya, huzur bozmaya endekslenmiş olmalarından da anlamak mümkündür... Kanmayalım...
1 MAYIS SÖZDE İŞÇİ BAYRAMI!
Bu bayram bir kandırmaca, bir oyalama bir ideoloji oyuncağıdır. Bu sözde bayram işçilerin köpekler gibi çalıştırılıp, memurların ise - eğer denk gelirse- bir hafta babalar gibi çatır çatır gezdiği eğlendiği bayramdır. Adı İŞÇİ BAYRAMIDIR ama bayram yapmayan tek zümre de yine İŞÇİLER ve EMEKÇİLER'dir.
Dünyadaki bütün emektarlar kendi Bayramınızda çalışıyorsunuz, bunu en içten duygularımla selamlıyorum. Sağ olun, Var olun.
Not: Bir gün bu bayramı bayram havasında geçireceğimiz günlerde buluşmak ümidiyle...
"Tüm dünyada yaşanan bir kriz var. Ve bu sembollerle sınıfları bölerek yönetiliyor. Irkçılık, kültür savaşları vs.
Problemi kültürel gösteren herkese cephe alın.
Ekonomik çünkü. Bu bir servet eşitsizliği krizi. İnanç, yaşam stili, ideoloji krizi değil"
Emrah Safa Gürkan