Mizah ve hiciv konusunda Türk edebiyatında kendine has bir yer edinmiş olan Hüseyin Rahminin bu kitabında iç ferahlatan konular değil bu kez üzücü, iç parçalayıcı hadiseler var. Bir ailenin yavaş yavaş daha kötüye gittiği hikayede İstanbul'un kenar mahallleleri, yokluklar, çekilen sefaletler ama bütün bunlara rağmen değerlerinden vazgeçmeyen insanların da olduğu anlatılıyor. Okunabilecek ama okunmasa da Türk edebiyatında önemli eksikliğini hissetmeyeceğiniz bir eser diye düşünüyorum.
