Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Büyük Umutlar, Büyük Hayal Kırıklıkları
Hayatımda çok önemli bir yere sahip olan İki Şehrin Hikayesi kitabından sonra Büyük Umutlar, Dickens' tan beklentimin çok yüksek olmasından dolayi tereddütle uzun süre beklettigim bir kitapti.
Öncelikle çok beğendim ve kitabın insanı derinden sarsan, Pipin yaşadığı herşeyi yüreğimizin ta içinde hissetmemizi sağlayan bir gücü var.
Pipin büyük umutları ve bu umutlarının tek tek elinden gitmesi bizde de büyük hayal kırıklıkları yaratıyor. Toylugun ve paranın verdiği gücün etkisiyle yaptığı hatalari biz de içimiz burkularak takip ediyoruz.
Birçok okur gibi beni de en çok etkileyen karakterin Joe olduğunu söylemek yanlış olmaz. Hayatta böyle insanların var olduğunu bilmek bile insan olmanın, iyilik ve güzelliğin devam edebilme umudu yaşatıyor. Joe saflığın, iyi niyetin, cehalet görünümü altında saklanan bilgeliğin sembolü. Pip de hayatı boyunca ona karşı yaptığı nankorlugu sorguluyor ve biliyor ki geri dönüşü olmayan bir pişmanlık bu.
Sonuç olarak Pip bizi öyle bir yolculuga çıkarıyor ki yaşadığı bütün duygulari kitap bitene kadar biz yasamis kadar yüreğimizde hissediyor ve keskelerle dolu esere buruk bir tebessümle son veriyoruz.
2021'in son günlerine, son birkaç cümlemi yazmak istiyorum.
Son birkaç yılımı Türk ve Dünya edebiyatını okumaya gayret ederek bitiriyorum. Ve fark ettim ki, Türk romancılığı benim nazarımda yabancı romanların çok üzerinde. Yabancı kalemlerde bizdeki duygu aktarımı yok ya da çeviri yapılırken o hisler gölgede mi kalıyor, bize mi aktarılamıyor? Bilemiyorum. Türk klasiklerinde, bazı kalemlerde de oluyor bu lâkin bu kadar değil. Ama bu değil ki, yabancı kalemleri okumaktan vazgeçeceğim. Asla! :) Çok beğendiğim yazarlar ve eserler mevcut, beni oku deyip, göz kırpan. ;)
İki aydır okuyorum İki Şehrin Hikayesini. Sonunda neticelendirdim. :) Ben beğendim, sıra sende. :)
İlk defa modern klasik okudum açıkçası biraz zorlandım . Bu kadar yavaş olmamdaki sebep biraz yorgunluk hissi birazda işsizlik vermiş olduğu moral bozukluğu tempom düştü . Normalde güzel kitap beğendim bu tarz kitaplara ağırlık vericem .
1700’lü yıllara yolculuk yaptım. Dil, olaylar, yaşamlar farklılık ve uzaklık gösterseler de filmlerdeki zaman makinasında olmak böyle bir şey olsa gerek.
Zor yıllar, çok zor.. Toplumların kollektif acıları silinmez. Yüzyıllar da geçse kuşaktan kuşağa aktarılır ve yıllar yıllar sonra birçok insana farklı yollarla ulaşır. Müziğin evrensel olduğu gibi, acı da evrenseldir.
Kitapta; Fransız Devrimi öncesi zamanlarda ağırlıklı dolaşıp, devrim zamanındaki değişime ve kaosa şahit oluyorsunuz.
Acının, aşk dolu bir kalbe nasıl nüfus ettiğini ve o kalbin ızdırabını yaşıyorsunuz. Giyotin gibi bir gerçeği hayalinizde canlandırdığınız da endişe ve panik yaşıyorsunuz. Paris ve Londra arasında keyif alamayacağınız seyahatler gerçekleştiriyorsunuz.
Kitabın kurgusunu beğendim. Bazı bölümlerde biraz okumam yavaşlasa da, akıcılığını kitap sonuna kadar korudu.
Bütün bu duygulara eşlik etmek isteyenler, dünya tarihi sevenler için önerilir.
charles dickens bu kitabıyla fransız ihtilali öncesinde tezahür eden sosyal adaletsizliği, açlığı, yoksulluğu, sefaleti ve bunların beraberinde gelen devrimin hazırlığını londra ve paris şehirleri üzerinden okuyucuya anlatmaktadır. kitap her ne kadar toplumsal konular üzerinde yoğunlaşsa da romanın sonunda kendini platonik bir aşka kurban eden bir adamın hüzün dolu aşkıyla baş başa kalıyoruz. güç dengesinin bozulmasıyla, maskelerin nasıl da düştüğünü; sonuna kadar iktidar sahiplerine biat etmekten başka bir işe yaramayan halkın eline güç geçtiğinde, suçlu ya da suçsuz hiç ayırt etmeden nasıl da insanları acımasızca idama gönderdiğini dickens tüm çıplaklığıyla ele almaktadır. bunun yanında burjuvaya ve soylulara da göndermelerini yapmadan edemeyen dickens, zengin-fakir ayrımını güçlü betimlemelerle okuyucuyla paylaşmıştır.
bu kitabında “her insanın bir diğeri için engin bir muamma oluşu, üzerine kafa yorulması gereken şaşırtıcı bir gerçektir.” diyen dickens, umulmadık insanların içlerinde nasıl muammalar barındırdığını, fedakarlıkların nasıl boyutlara varabileceğini özellikle sydney carton karakteriyle çok güzel bir şekilde ele alıyor.
bu kitabında karakterlerin işlenmesinde ve olay örgüsünde ustaca işler çıkaran dickens, anlaşılır bir dille okuyucuya ulaşıyor. kitabın ilk kısımları biraz yavaş gitse de özellikle ilk yarısından sonra soluksuz bir şekilde okuyacağınız sürükleyici bir roman oluyor.
ben genel itibarıyla kitabı oldukça beğendim, dünya klasikleri arasında yer almayı kesinlikle sonuna kadar hak etmektedir.
Öncelikle kitabı okumamı yaptıkları etkinlikle hızlandıran Tuğba Karaca ve Salim' e teşekkür ediyorum.
Sanırsam en çok alıntı yaptığım kitap oldu şimdiye kadar, okumam bu yüzden epey uzun sürdü.
Kitaba gelirsek çok beğendim Charles Dickens anlatım dili biraz alıştıktan sonra çok güzel.Sahne sahne canlandı gözümde.
Bir aşk hikayesi gibi olsa da, tarih ve epeyce kanda içeriyor hikaye ve inalılması güç fedakarlıklar.
Harika karakterler var kitabın içinde, Miss pross madam Defarge ve Darnay...
Darnay ın finaldeki düşündükleri harikaydı.Kendinden umudu kalmayan, gidecek yolu olmayan bir insanın başkalarına umut ve yol olması çok duygusaldı...
okunulması gereken bi hikaye, sadece aşka hikayesi olarak değil tarih olarak da akıl da kalıcı.Zaman bir şekil de alıyor intikamını, adaletsiz davrandığınız insanlardan adalet beklemek, varlığından haberdar olmadığınız insanlar yaşam izni beklemek ..
Güzel kitaptı okuyun
Bu arada hikayenin yaşandığı mekanları görmek isterseniz link burda..
youtube.com/watch?v=P2hSggq...
benim kitaptan yaptığım çıkarım
''Yakarsa Dünyayı Garipler Yakar'' :)