İlim bir nokta idi, onu cahiller çoğalttı.
Bugün çok gaza geldiğim için bir şiir yazdım
neden hep aynı kelimeler
biraz adalet, biraz ömer!
sımsıkı sarılıyorum toprak rengi bir yorgan
susuyorum, pus çökmüş ve zemin kaygan
bilmiyorum
bilmedikçe yaşamak güzel
boykota nefsimden başlıyorum
taşların konuşmasını mucize sayıyorlar
bense bir mucizenin habercisi değilim
ama bilirim
insan taştan kıymetlidir
ve belki cehennemin yakıtı olmaya,
taşlar da konuştuğu için elverişlidir?
ilim bir nokta idi
sükût üç nokta
cebrail'e bir kez daha sarılma uğruna
ben de okuma bilmiyorum artık
-ali
Ben, kalem;
Ümmî idim, ilmi yüklendim. İlim dilimde bir nokta idi; onu ben çoğalttım.
Sayfa 90Kitabı okudu
Hayatı belli şartlar altında yaşamaya buyur ediliriz. Hayat boyu böyledir bu. Doğduğumuz andan ölümümüze değin hep bu şartlar topluluğu bir şartlar topluluğu ile çevrelenmişizdir.
Kimimizin babası sert, kimimizin ki fazla yumuşak, kimimizin annesi ilgisiz, kimimizin ki ise insanı boğacak kadar ilgilidir. İçinde yaşatıldığımız şartlar ilk olarak
"İlim bir nokta idi onu cahiller çoğalttı."
Sayfa 57Kitabı okudu
"İlim bir nokta idi, onu cahiller çoğalttı."
Sayfa 21 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
“İlim bir nokta idi;onu cahiller çoğalttı.”(Hz.Ali)
Hazreti Ali’nin “İlim bir nokta idi, cahiller onu çoğalttı” sözünü hatırlayın…
