Həqiqətən çox gözəl, təsirli bir əsər idi. Əslində, az-çox bildiyim bir tarixə nəzər saldım yenə. Həmin dövr insanlarının həyatını hadisələrin birbaşa şahidi olmuş, onları real faktlarla qələmə almağa çalışmış ve obyektiv pəncərədən təhlil etmiş bir xanımın dilindən anlatılan avtobioqrafik bir əsər oxudum. Məncə, özümüzü, tariximizi daha yaxşı
Zülfü Livaneli ilə tanış olduğum möhtəşəm kitab. İlk dəfə idi oxuyaraq deyil, dinləyərək bir kitabı bitirdim. Vaxtında paylaşılan bir təhlil deyil, ancaq bu gərgin zamanlarda tənbəllik edib küfləndirdiyim təhlilləri paylaşacam. Edəcək bir şey yox. Ancaq bu kitab üçün darıxdığıma görə yenə dinləyib, elə gəldim üstünüzə.
Açıqlamaları bitirdikdən sonra təhlilə keçim artıq. Hər kəsdən uzaq qalan, heç kimin çox bilmədiyi ada və o adada qalan məhdud sayda insanlar. Keçmişlərini geridə qoyub gələn, təzə səhifə açan insanların yaşadığı yer. Ancaq bir gün adaya gələn yeni qonaqlar hər şeyi tamam dəyişir. Sakit, huzurlu adanın heyvan qətliamlarının olduğu, insan haqlarının tapdalandığı bir xarabaya çevrilməsinin şahidi oluruq.
Obrazların əsərdə təhkiyəsi o qədər maraqlı, süjet xətti o qədər axıcıdır ki, kitabı bircə günə də bitirə bilərsiniz.
Kitabda ən sevdiyim obraz yazıçı idi. Yazıçının timsalında 37-ci ilin repressiya qurbanları olan Azərbaycan ziyalılarının prototipi olaraq gördüm və daha çox sevdim. Təbii, 80-ci illərdə də Azərbaycanda baş verdiyi kimi qaymaq təbəqəni vəhşicəsinə təmizlənməsi də uyğun ola bilər.
Şüuraltına manipulyasiya məqsədi ilə yazılan çox nüanslar var idi, diqqətlə oxumağınız və ya mənim kimi dinləməyiniz diləyi ilə.
Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201334 okunma
Məhmət Nüsrət (Əziz Nesin) 20 dekabr 1915-ci ildə Heybəliadada dünyaya gəlib. 1925-ci ildə imtahan verərək təhsilinə birbaşa 3-cü sinifdən başlamışdır. 12 yaşında ikən cavan anasını (26) itirmişdir. 1937-ci ildə Hərb məktəbini bitirən Nesin zabit olur. İkiillik peşə təhsili üçün Maçka Hərbi Fənn Təlim orta məktəbinə gedir. Eyni zamanda həm İstanbul İncəsənət Akademiyasının Şərq bəzək fakültəsinin tələbəsi olur, digər tərəfdən də rəssamlıqla məşğul olur. 3 dəfə evlənir. Birinci həyat yoldaşı Vedia xanımdır, ondan Oya və Atəş adlı iki uşağı dünyaya gəlib. Sonrakı iki evliliyi də Meral Çələnlə olub. Ondan isə Əli və Əhməd adlarında iki oğlu olub.
Ömrünün çox hissəsi ayrılıqla, işsizliklə, həbslə keçsə də, digər yarısı mükafatlar, kitablar və açdığı vəqflə keçir. 1995-ci ilin iyul ayının 6-da vəfat edən Əziz Nesinin cənazəsi öz istəyinə uyğun olaraq, dini mərasim keçirilmədən və məzardaşı qoyulmadan Nesin Vəqfinin həyətində dəfn edilmişdir.
"Xan" nəşriyyatının layihəsi olan "Xatirə Ədəbiyyatı" ilə ilk dəfə tanış olurdum. Əziz Nesin kitabı ilə tanış olmağıma şadam. 20 nömrəli xatirə ədəbiyyatı demək olar bir günə bitdi. Bioqrafiya, avtobioqrafiya, gündəlik, xatirələr-sənədlər və məktubdan ibarət olan kitabda ən sevdiyim iki hissə oldu; gündəlik və məktublar. Gündəliklər yazıçını daha səmimi tanımağıma səbəb olarkən, kitabda, sadəcə, ortancıl uşağı Əli ilə məktublarında da onun valideynliyinə şahid oldum.
Yakın tarihi tanıklarından okumak güzel. Geçenlerde Fehmi Koru’nun “Ben Böyle Gördüm” kitabıyla “Cemaatin Siyasetle Sınavını” okumuştum. Bildiğim olayların bilmediğim taraflarını okumak güzel olmuştu. Yaşanıldığı dönemlerde âlemimizde soru işareti oluşturan nice olaylar, tanıkların dilin okuyunca yerine oturuyordu.
Ahmet Sever. Gazeteci. Abdullah
Hristiyanların İsa'sının çarmıha gerildiği zaman ilin valisinin İsa'ya bakip söylediği Ecco Homo-işte insan, kitabın başlığı. Nietzsche'nin ölümünden sonra yayınlanan (1888) kitap, Nietzsche'nin kendini ve kitaplarını övdüğü bir megalomanlik başyapıtı. Kitapda "neden böyle bilgeyim", "ben neden böyle güzel yazılar yazıyorum", "ben neden akıllıyım" başlıklarıyla sanırım egoizmin sınırlarını zorlamış. Ayrıca kitapta kişi nasıl kendisi olur sorusuna da cevaplar vermiş. Nietzsche'nin son kitabi olmasına rağmen ilk okunması gereken eseri. Çünkü zerdüşt dahil tüm yazdığı eserlerini, neden ve hangi düşüncelerle yazdığını başlık başlık işlemiştir. Ve kendi felsefesinin doğruluğundan da asla geri adim atmamıştır. Almanları kısaca rezil ettiği kitabında, Alman halkı hakkında demediğini bırakmamış kendisini polonyalı olarak tanıtmıştır.' "Ben şöyle iyiyim, böyle müthişim, saf kan polonyalıyım'' laflarının arasında okumaya değer yığınla bölüm var bu bakimdan Nietzche kitaplarına bu kitaptan başlamak doğru olacaktır.