Rivayete göre, yaratılan ilk varlık kalemdir.
Bütün mahlukat, Allah'ın levh-i mahfuzda olacağını yazdığı bir şeyin olmaması için bütün güçlerini toplayıp bir araya gelseler buna asla güç yetiremezler. Zira kıyamete kadar olacak şeyleri yazan kalemin mürekkebi kurumuştur.
Sayfa 109 - Rağbet yayınları
Ümühani'nin şöyle dediği rivayet edildi. Peygamber -salât ve selâm üzerine olsun şöyle buyurdu: Ayşe. Kendini ilim ve Kur'ânı öğrenmekle göster.
Sayfa 40
Dün yaptığımız tüm kirli işler bugünümüzü geçer nihayet yarın da mezarınızı örtecek toprak toz olur. Zulüm ile abad olanın ahiri berbat olur
Sayfa 169 - Kapı yayınlarıKitabı okudu
SubhanAllah
İmam Şâfiî, Bağdat'a gidip İmâm-ı Âzam'ın mübarek türbesini ziyaret ettiğinde kıldığı iki rekât namazın ara tekbirlerinde ellerini kaldırmamıştır. Bir rivayette kıldığı namaz, sabah namazı olduğu hâlde Kunut dualarını okumamış ve sebebini soranlara, "Şu makamın sahibi olan Hz. İmam'a uyup huzurunda edebimden dolayı muhalefetimi terketmeyi istedim." demiştir.
Sayfa 39
İmam Şâfiî demiştir ki: "İmam Mâlik hazretlerine, 'Ebû Hanîfe ile görüşmeniz sırasında kendisini nasıl gördünüz?' diye sorduğumda, 'Öyle kâmil ve dikkatle araştıran bir kimse daha olamaz. Farz edelim eğer şu sütun için altındır demiş olsaydı, elbette sözüne delil ve şahit getirir ve imkân dışı görünen şeyleri gün gibi ayan ederdi.' "
Sayfa 39
İmam-ı Azam
Hanefî mezhebinden olmayan insaf sahibi kimseler bile Ebû Hanîfe'nin fıkıh ilminde herkesten önde ve üstün olduğunu kabul etmişlerdir. Hatta imam Şâfiî, "Bütün insanlar fıkıh ilminde Ebû Hanîfe'nin çocukları sayılır. Fıkıh ilmini hakkıyla öğrenmek isteyenler onun ashâbından ayrılmasın." demiştir.
Sayfa 39
"kıyamete kadar senin ve sana uyanların günahlarını bağışladım."
"Benim ümmetinin kandili, Ebû Hanîfe'dir" şeklinde bir rivayet gelmiştir. O, rüyada, "Ebû Hanîfe'nin ilminin yanındayım" diye bir ses işitmiştir. Ebû Hanîfe'nin muhalifleri bile onun fıkıhtaki önceliğini kabul etmişlerdir. Ebû Hanîfe geceleri ibadetle geçirirdi. Bir gün Kâbe'de şöyle bir ses duydu: "Ey Ebû Hanîfe! Sen bana hizmetini samimiyetle yaptın ve beni hakkıyla tanıdın, ben de kıyamete kadar senin ve sana uyanların günahlarını bağışladım." Meşayihin önde gelenleri onun öğrencisi oldular. Kadılık görevine atanmayı kabul etmediği için ağır baskıları göğüsledi. Zalimlere karışmadı ve onlardan hiçbir şey kabul etmedi, inzivaya çekildikten sonra yalnızca rüyasında gördüğü Hz. Peygamber'in [sav] işareti ile İslâm'a davet görevini yerine getirdi. Alacağını istemek üzere borçlusunun yanına gittiğinde, onun duvarının gölgesine dahi oturmadı. Ayıbı belirtilmeden satılmış kusurlu bir kumaş elbisenin bedeli içine karıştığı için vekilinin kendisine getirdiği malın tamamını tasadduk etti. Kûfe'de bir koyun kaybolduğunda koyun eti almadı. İşte bu anlattıklarımız Ebû Hanîfe'nin menkıbelerinin bir kısmı olup onların hepsinin sayılması güçtür."
Sayfa 33
Kur'an öğretme karşılığında ücret alma konusuna gelince:
Âlimler bu konuda farklı görüşler bildirdiler.
(Hadis alimi ve hafızı) Ebû Süleyman el-Hattabi'nin (v. 388/998) naklettiğine göre bazı alimler, Kur'an öğretme karşılığında ücret alınamayacağını söylemiştir.
(Tâbiîn alimlerinden) İbni Şihab ez-Zühri ve İmam-ı Azam Ebû Hanife de bunlar arasındadır.
Bir başka topluluk ise bir kimse Kur'an okutmaya başlamadan önce şu kadar para isterim diye bir pazarlık yapmamışsa, onun ücret almasının câiz olduğunu söylemiştir.
(Tabiin alimlerinden) Hasan-ı Basri, Şa'bî ve İbni Sîrîn bunlar arasındadır.
Tâbiin âlimlerinden Atâ bin Ebu Rebah ile Malik ibni Enes, İmâm Şafi ve başka âlimler, Kur'an okutması karşılığında ücret alacağına dair sahih bir anlaşma yapan kimsenin ücret alabileceğini söylemişlerdir.
Sayfa 105Kitabı okuyor
Ebû Hanîfe'nin sünneti koruma, dinin hükümlerini, yerini belirtme hususunda benzerinin olmadığını kanıtlayan kesin delilerden biri de tarikat pîrlerinin büyüklerinden ve hakikat tahtına oturanlardan Sehl b. Abdullah-l Tüsterî'nin (kuddise sırruh) kerametle dolu, "Hz. Musa ve Hz. İsa'nın ümmetleri içerisinde Ebû Hanîfe gibi biri bulunsaydı, onlar ne yahudi ne hıristiyan olurlardı." sözüdür.
Sayfa 24
Din önderlerinin başta gelen imamı:
"Şüphesiz bu, benim dosdoğru yolumdur. Buna uyun. (Başka) yollara uymayın. Çünkü o yollar sizi Allah'ın yolundan ayırır." (En'am 6/153) âyetlerinde işaret edilip bildirilen bid'at ve hevâ ehli ortaya çıkıp önceden gelmiş olan yüce kişiler suçlanmaya başlandığı vakit, dinin esasını ve seçkin sahâbilerin yolunu koruyup kollamak için yaratılan, bu apaçık dinin önderlerinin en başta gelenlerinden ve yakîn ehlinin sırlara vâkıf olanlarının önde giden imamı Ebû Hanîfe en-Nu'mân hazretleridir.
Sayfa 24
"İnsanın tek bir gücü vardır.
O da El Muktedir olan Allah'a dûasıdır..."
Sayfa 145 - Ebu HanifeKitabı okudu
Fakat insan ... tertemiz dini kendi meşrep ve hevâsına uydurmak ister.
Sözün özü, islâm şeriatının Resûlullah ve sahâbenin şanlı yolundan ibaret olması kadar açık bir hakikat bulunmaz denilse yeridir. Fakat insan kendini dine uydurmaya çalışacağı yerde tertemiz dini kendi meşrep ve hevâsına uydurmak ister ve bunu büyük bir zarafet sayar. Bilmez ki ilâhî kanunlar daima nefsin isteklerini, mizaçlardaki arzuları kırıp iyileştirmek için ortaya koyulagelmiştir.
Sayfa 22
Mesela namazın, orucun, gerektiği kadar alışverişin fesat ve sıhhatinin; zarurî ihtiyaçlar kabilinden olan yiyecek, giyecek ve nikâhla ilgili helâl ve haram sayılan hükümlerin; ülü'l-emre itaat etmenin lüzum ve mecburiyetinin; bunlardan her birinin yapılış şekillerinin ve özelliklerinin ayrıntılarıyla bilinmesinin mükellef müslümanlara farz olduğu apaçıktır.
Sayfa 18
Her mükellefin, itikad ve ahlâka dair meselelerin tümünü, ana hatlarıyla da olsa, bilip tasdik etmesi, ibadet ve muamelelerin de gerektiği kadarının hükümlerini ve âdâbını öğrenip hal ve hareketlerini ona göre düzenlemesi gereklidir, zorunludur.
Sayfa 18
Ahd-i nebevi (Peygamber Efendimiz'in zamanı) Müslümanların teşrîî (kanun yapma) devri idi. Bundan sonra bu konunun izahına ve genişletilmesine devam edildi. İmâm-ı Âzam'ın yaptığı, kanunların izahından ve genişletilmesinden başkası değildir.