43 syf.
·
Puan vermedi
"Anılar biçim olarak değişmeyebilir, ama yıllar boyu önemlerinin vurgulanması onlara korkunç boyutlar kazandırabilir. Terk edilmenin yarattığı soğuğu, parmaklıkları ve yalnızlığı sık sık aklına getirirsen, her seferinde, içinin derinliklerinden, sana, 'Görüyor musun? Gene de yaşam böyle işte,' diyecektir bu deneyim."
Okur Takip Önerileri
Hatıralar çok, ancak hatırlamaya değecek hemen hemen hiçbir şey yok... Önümde ise hedefsiz uzun, çok uzun bir yol... Devam edecek gücüm yok.
2006 yılından bir kesit :)(
Bugünkü Türkiye'de 19. yüzyılın şehirleri gıda bakımından sıkıntı çekmiyorlar. Ara sıra meydana gelen zeytinyağı kuyrukları dışında da biz her istediğimizi buluyorduk. Bugün bu sorun da yok ve beslenme alanında Avrupa'nın en ucuz geçinebilen ülkesiyiz.
Beklersem gelmez ki... Beklemesem gelir mi? Umut vardır. Beklemediğim zaman umut vardır.
Toprak ne kadar zengin olursa, orada bir şey yetiştirememen de o kadar affedilmez olur.
Yaşamımın giderek daralan bir dehlize geri dönülmez bir biçimde dönüşmekte olduğunu kime anlatabilirdim?