Bir incir kuşu penceremin pervazına konmuş bana bakıyordu “ Ne olur , tutsak düşmüşlügüm yüzünden beni hor görme “ diye kendi kendime söylendim.
"Ben ölüme incir kuşu ismini verdim delikanlı."
Sayfa 30 - Kapı Yayınları, Halil HocaKitabı okudu
Pencereden dışarı baktım. Bir incir kuşu pencerenin pervazına konmuş bana bakıyordu. “Ne olur, tutsak düşmüşlüğüm yüzünden beni hor görme…”
Sayfa 212Kitabı okudu
Kuşların bile özgürce uçamadığı,vurulup öldürüldüğü Dünya
.
Bencereden dışarı baktım. ...Bir «incir kuşu» pencerenin pervazına konmuş bana kakıyordu"
"Ne olur, tutsak düşmüşlüğüm yüzünden beni hor görme,"
diye kendi kendime söylendim.
.
Sayfa 205
İncir Kuşu
Ewet, güzel incir kuşu..Dünyanın en bahsız
kadını olduğumu sen de görebiliyor musun?
Her gün ağır ağır ölüyorum.
Kederimden her an kahroluyorum.
Sen dışarıda özgürce uçup ötüyorsun, bense
«esir tutulduğum kafesimde» öfkelenip çıldırıyorum.
Sayfa 205
kapısında
1.
Yedi adam biri bir gün
bir kan gördü
gereğini belledi
yari alsa koynuna
Güzel incir kuşu ... Dünyanın en bahtsız kadını olduğumu sen de görebiliyor musun? Artık mağlup biri olup çıktım.
Evet, güzel incir kuşu.. Dünyanın en bahtsız kadını olduğumu sen de görebiliyor musun?
Sayfa 205 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Bir incir kuşu penceremin pervazına konmuş bana bakıyordu. “Ne olur, tutsak düşmüşlügüm yüzünden beni hor görme“ diye kendi kendime söylendim.
Güzel incir kuşu..
Dünyanın en bahtsız kadını olduğumu sen de görebiliyor musun? Artık mağlup biri olup çıktım.
Avluda..
İncir kuşu uyandı
Seslendim
Önüme düştü sesim
Sırra kadem bastı gardan ayrılan tren
Sarardı limon ağacı
Karnımın şurasında bir eski iz uyandı
İkinci dünya harbinden diyorum soran olursa
Kendine gömülü insanların
Yediveren limon ağacı
Hepimize yeter sarısı
güzel incir kuşu... sen de görebiliyor musun? Artık mağlup biri olup çıktım.
İncir Kuşları...
Ansızın Zineta abla gözümün önünde belirdi. Simsiyah saçları birdenbire ağarmış,yaşadığı kederden dolayı ağzı yamulmuştu.İnanılmaz bir soğukkanlılıkla,çocuklarının bedenlerinden koparak incir ağacının dallarına yapışan parçaları ve kuşların cansız bedenlerini tek tek elleriyle topluyor, siyah bir torbaya koyuyordu. "Sen delirdin mi be kadın?" dedi olay yerine koşup gelenlerden biri ağlayarak."Cansız kuşları neden topluyorsun?"
Zineta abla kıda bir süre boş gözlerle kadına baktı.Sonra elinde tuttuğu cansız kuşu da siyah torbanın içine koydu.
"Öyle söyleme,"dedi tuhaf bir bakışla. "İncir kuşları da benim evlatlarım sayılır."
Sayfa 167 - AlfaKitabı okudu
İncir Kuşları
Bir incir kuşu pencerenin pervazına koymuş bana bakıyordu, ne olur tutsak düşmüşlüğüm yüzünden beni hor görme , diye kendi kendime söylendim.
Tuhaf bir şekilde ötüp durdu, incir kuşuna baktım bir anda ağlamaya başladım. sanki o anda benimle birlikte ağlıyordu pencerenin önüne gittim ona uzun uzun baktım neden biz dedim, biz buna asla hak etmedik suçumuz Müslüman olmak mıydı? artık her gece kabuslar içinde uyanıyorum hayatta uyanık kalmaktan da uyumaktan da korkar oldum.
Sayfa 204 - Alfa yayıneviKitabı okudu
İnanılmaz bir soğukkanlılıkla, çocuklarının bedenlerinden koparak incir ağacının dallarına yapışan parçaları ve kuşların cansız bedenlerini tek tek elleriyle topluyor, siyah bir torbaya koyuyordu.
"Sen delirdin mi be kadın?" dedi olay yerine koşup gelenlerden biri ağlayarak.
"Cansız kuşları neden topluyorsun?"
Zineta abla kısa bir süre boş gözlerle kadına baktı. Sonra elinde tuttuğu cansız kuşu da siyah torbanın içine koydu.
"Öyle söyleme," dedi tuhaf bir bakışla. "İncir kuşları da benim evlatlarım sayılır."