“Eskiden dünya büyük insan küçükmüş, nerdesin denince söylenene kimsr agâh değilmiş. Bu yüzden de itibar varmış. Şimdi her yerin takkesi ve kelinin, kelinin yaraları olan Sedd’ul acûz’unun bile göründüğü zamanda inandırmak da zormuş. Gerçeği söyleyen kendi kendine konuşanmış artık.”
Sevgili Dost,
Bu sabah kuş sesleriyle uyandım. Ne güzel değil mi? Hayır, güzel değil! Açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi. Kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. Bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. Yüzümü yıkarken acaba diyordum, acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? Hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor? Acaba “İnsan” denince hatırlanıyor muyuz?
Sayfa 49Kitabı okudu
Acaba “İnsan” denince hatırlanıyor muyuz?
Sayfa 52Kitabı okudu
Acaba "insan" denince hatırlanıyor muyuz ?
Sayfa 49Kitabı okudu
Acaba “İnsan” denince hatırlanıyor muyuz?
Sayfa 49 - şule yayınları 175. baskıKitabı yarım bıraktı
Acaba "İnsan" denince hatırlanıyor muyuz?
Sayfa 49