Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Dune Çocukları’nın son sayfasını kalbi kırık bi biçimde okudum. Dune serisinin üçüncü kitabı beni derinden üzdü. Yapılabilecekken yapılmayan onlarca şey.. Hele de ölüme terk edilen, üç kişi. Kitabı ben mi bitirdim kitap mı beni bitirdi bilmiyorum anlayacağınız.
Okuma zevki doruklardaydı. 500 küsür sayfalık kitabı elime alma fırsatı bulduğum 3-4
O ki güldür, o ki sevgilidir.
Hz İbrahim (a.s) döneminde yaşayan bir bülbülün dilinden Hz. Muhammed'in (sav) hayatının okuyucuya aktarıldığı roman tarzı bir siyer. Allah'ın elçisinin yaşadığı sürece ve omuzlarına yüklenen görevle birlikte karşılaştığı zorluklara, adaletsizliklere, hakaretlere karşı insaniyet, adalet ve sevgiyle harmanlanmış hayatı. Diken yaraları, göz yaşları ve kan damlaları içinde açan en güzel gül hakkında yazılmış kitabın yüreğime dokunan satırlarında hâkla batılın karşı karşıya geldiği dönem gözler önüne seriliyor. Mekkeli anneler, Mekke'de diri diri toprağa gömüleceğini bilen ve her gece bu düşünceyle yatağında kıvranan kız çocukları, türlü türlü eziyet ve işkenceyle karşılaşan Müslümanlar, iftiraların karşısında kalmış Aişe, Peygamber Efendimize karşı saygısızlıklar ve daha bir sürü içe dokunan olay. Bir bülbül olup gül kokusunu takip ettiğim içime işleyen,bazen gözlerimi dolduran bazen de yüzümde tebessüm bırakan ve mutlak okunacaklar arasında yer alması gerektiğini düşündüğüm bu siyerin sayfaları arasındaki yolculuğumda yorumumun devamını alıntılara bırakıyorum:
"Ölüm hak, hayat boş ve geçicidir. Ne yazıldıysa alnımıza, başa gelicidir. İnsanlar er veya geç Allah'a döner."
"Gülümsemek varken insan neden kaş çatsındı ki?"
"İçi başka dışı başka insanlardan uzak durmak gerekir."
Önce Ahlak...
Etrafımızdan imdat istiyoruz, gözlerimizin önünde kuvveti temsil eden zümre lakayıt gülüyor. Halka çevriliyoruz, cemaat sarhoştur, kendine gelemeyecek kadar sızmış bir halde. Kime yalvaralım? Nereye çevrilelim?
Ortadan çekilip kaybolan ahlâk nizâmı, hepimizin, hattâ bugünkü hayat şartlarının her türlü mâziye nazaran daha mükemmel olduğunu kendilerine bir teselli gibi kullanmaya özenenlerin bile, için için yaşattıkları bir kahrın, bir derdin, bir acının en ufak devâsını elimizde bırakmadı. Hayatımızı çekilmez bir yük haline koyan bu ahlâkî sefaletin tâ içimizdeki müthiş manzarasını nasıl anlatalım: Sanki korkunç ve şerir bir varlık, perdenin arkasındaki o iğrenç yüzlü ifrit etrafa saldırıyor. Gayzımız, isyanımız, son haddine gelmiş gûya vurmak için, gûya ezmek için yumruğumuzu kaldırıyoruz. Fakat heyhat, kolumuz bir bez parçası gibi bitkin, kesilmiş bir halde kuvvetsiz yere düşüyor..
Türkiye maarif davasına ömrünü adamış bir gönül insanıydı Nurettin Topçu.
İyi okumalar efendim..
90 syf.
1/10 puan verdi
Sevim Burak, aklına gelen tüm cümleleri bazen de sadece sözcükleri ishal halinde sayfalara dökmüş. Konu yok, bağlam yok, tema yok, karakter yok. Yalnızca aklına gelen cümleleri peş peşe sıralamış. Artık nasıl bir uyuşturucunun etkisindeyse... Zamanında "çevresinin" yazar kıldığı biri kanımca. Türkiye böyle bir yer. Postmodernizm kisvesine sokulan bu tür öyküler, okuyucuya siz anlamıyorsunuz, yeterince aklınız yok diye diye pazarlanıyor. Azınlıkları falan anlatıyor diyor arka kapağı. Azınlıkları falan anlatmıyor. İsimleri var sadece. Ve zaten kitap bir şey anlatmıyor. Sevim Burak'ın okuduğum ikinci kitabı bu. İkisi de çöp! Şimdi sevim burak tarzı bir minik öykü yazayım şuraya anlayın olayı:
Sönük hatıralar
yürüyordum... Çok yürüdüm. Hayır beyefendi burada inmek istemiyorum. Binmek isterdim dedi Zembul. Komşusu balıkçı hasan ağlıyordu. Sigaran var mı dedi biri. 45 lira 6 kuruş. teşrinievvel ayıydı. Kadın bağırdı. Evet. Tepeden yuvarlanana yuvarlana yere çakılır insan. İnsaniyet... Ah vah... galoşşlarım yandı eyvah.. Yedi cüce geldi. Pamuk kalmamıştı. Şeker prenses. Ah vah... Sigaran var mı dedi Şehir. Kadın votka içiyordu. Zembul geldi, İshak geldi, hasan geldi. Azınlıklar falan. Mutsuzum.
-son-
Aynen böyle öyküler var.
‘O gece eve yürürken birdenbire her şey beyaza büründü ve bir anda geçmişim yokmuş, anılarım yokmuş, bütün hayatımı hep bu insanın gözünü kör eden parlaklıktaki uğultulu yolda yürüyerek geçirmişim gibi bir duyguya kapıldım.’
Gizli Tarih birçok yönden beklenmedik bir kitaptı. Bir akademi ve aynı daldan doğan elitizm eleştirisi olduğu gerçeğini
Selam herkese Tolstoy'dan #insanneyleyaşar kitabını #okudumbitti
Bu kitapla tanışma anımı sizinle paylaşmak istiyorum
.
Lise ingilizce öğretmenim #vedatöztürk ü tüm saygı ve sevgilerimle anmak istiyorum.
Kendisi, kendisini düşündürmeye sevk eden herşeyden inanılmaz haz alan biriydi. Tam bir düşünce insanıydı
Onun düşünen ve sorgulayan tavrı
