Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Ayrıca unutmayın, konuşmak hiçbir zaman kahkaha atmanın ve ağlamanın yerini alamaz.
SEVİYE Neresi sosyal olduğu tartışılır bir ağda birisi ismi trol çünkü aşağıda ki Seviye adlı koşuğu bulmuş çıkarmış. Seviye Yüzsüz insanın İnsan yüzüne tekrar tekrar çıkan
Reklam
Birtakım insanlar, bizim milletçe aptallık derecesine varan müsamahamızın ve merhametimizin bir sonucu olarak böyle küstah bir hayat sürdürmektedirler. Onları bu denli şımartan bizim tarihimizi doğru bilmememizdir.
208 syf.
8/10 puan verdi
Klasik aşk hikayeleri okurum yanı sıra bu kitabın sonrasında ağır bir kitaba dünya klasiğine başlarım diye düşünerek başladım okumaya. Lakin umduğum gibi olmadı. Yazarın deprem bölgesinde gördükleri, yaşadıkları olayları okurken çoğu kez gözümden yaşlar aktı. Yeri geldi insanlığımızdan yeri geldi kendimden utandım. Son olarak yine yazarın sözüyle incelemeyi bitirmek istiyorum. “Unutmak ve unutulmak kaderimiz. Maalesef böyle bir toplumuz biz. Çok çabuk unutuluyoruz. Bugün unutanlar yarın unutulanlar tarafında yer alabiliyor. Yeterince ders alamadığımızdan mı, yoksa aldığımız dersi bile unutabildiğimizden mi bilmiyorum ama bunun sebepleri üzerine araştırma yapılması gerekir diye düşünüyorum. Beslenme alışkanlıklarımızla bağlantılı olabilir. Fakat şuna eminim ki büyük İstanbul depremi olduğunda bize ilk koşup gelenler, daha önce depremi yaşamış insanlar olacak. -Kahraman Tazeoğlu “
Enkaz
EnkazKahraman Tazeoğlu · Yediveren Yayınları · 202361 okunma
Başka insanlar da, benim gibi, bütün bunları çok anladıkları için mi, bir varlık göstermeden çekip gidiyorlar dünyadan?
Reklam
24/05/24 Kendime bir dünya yarattım. Bilmiyorum ya da yeni bir boyut açtım. İçinde yaşıyorum. Sanki herkes benden uzakmış gibi. Ya da ben herkesten çok çok uzaklara gitmişim gibi. Herkesi görüyorum. Kimse beni göremiyor gibi. Dünya' ya ayak uyduramıyorum. Sanki küçük prens gibi başka bir gezegenden gelmişim. Her şey garip. Kimse birbirine kibar değil. Bile bile kalp kırıyorlar. Birbirlerini üzüyorlar. Oysa benim kafamda herkes kibar, herkes güzel, herkes iyi en önemlisi birbirini düşünüyor. Burası çıkarlar dünyası... Ben kendimi buraya ait hissedemiyorum. Kendime yeni bir dünya yeni bir boyut yaratma nedenim bu. Ben eski çağların belki de eski zamanların insanıyım. Bilemiyorum. O zaman da kötülükler vardı. Ama bu kadar açık seçik değildi. İnsanlar daha iyiydi, daha anlayışlıydı, daha kibardı. Düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum... Kendime bu dünyada nasıl bir rol bulabilirim? Bulamıyorum. ~HM~
Sosyal medyanın yararı ya da zararı ne varsa hepsinden uzak kalma, uzaklaşma istediği ektedir. Hayli bir zaman da gerekli, ben bu çağı sevmedim insanlar sohbet etmeyi ,durup dinlemeyi ,dertleşmeyi unutmuş.Bir tribünde aynı şeyi alkışlar hâle gelmişler ve daha nicesi... Ve ben bu sürü psikolojisinin izinden gitmek istemiyorum. Çabam da sadece benim karnımı doyurur hâle geldi. Ne için çabalıyorum ki ben? Hikmet susmakla mümkün ,yolu göründü.
Eskiden on altı yaşındaki gençler nasılsa, fena halde öyle olmak istiyordu. Çocuk olmanın eskiden muhteşem bir şey olduğunu, büyülü bir şey olduğunu düşünüyordu. Akranlarıyla takılmanın. Araba sürmeyi öğrenmenin. Gizlice evden sıvışmanın. İstediği yere gitmenin, yürümenin, bakmanın. Acaba insanlar o zamanlar ellerindeki şeyin kıymetini biliyorlar mıydı?
Sayfa 192 - OlympiaKitabı okuyor
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.