aslı
@inzivakusu
âh benim insan kusurum `
Yeryüzünün Öğrencisi
Ebelik 3/4
İstanbul
29 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
424 syf.
·
Puan vermedi
·
21 günde okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanın kendini değiştirebilmesi her zaman büyük bir devrim niteliğindedir. Devrimler aniden olur gibi görünse de, aslında ortaya çıkışından çok önce başlar hazırlıklar. Öyle yavaş, öyle derinden gider ki her şey, yeraltında faaliyet gösteren gizli örgütler gibi, insanın kendinden bile gizlenirler. Kimseler fark etmeden için için kaynamaya başlayan bir yanardağ gibidir o. Lavlar püskürmeye başladığında artık hareket kendini tamamlamış ve tanımlamıştır.
Ne mutlu o devrimi kendi hayatında yapabilenlere...
"Çok gülme, sonra ağlarsın" derlerdi. Kuşaktan kuşağa intikal eden bir anayasa sanki. Binlerce yıldır insanlık gülmeyi, sevinmeyi bir türlü yakıştıramadı kendine.
Aslında insanlığın asıl ilacı hep sevgidir.
Taş her zaman yakından gelir ve en çokta yakından gelen taş acıtır yüreğimizi.
Bir kitabı okumaya başladı
Suyu sevmeyen insanın, rüzgârı anlamayan, gökyüzünde bir bulutu olmayan insanın gideceği uzaklık, olsa olsa kendine sızan çaresizliktir.
Ne tuhaf, insanın en büyük hazinesi, ona en büyük acıyı çektiren yüreğiydi ve gökyüzünü içine alacak kadar genişti. İnsan bunu ne geç öğreniyordu.
Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.
İnsan yaşama gücünü her zaman elde ettiklerinde bulamaz. Bir düşü büyüten onun uzaklığı değil midir biraz da?
Sesin, gövdemi iplik iplik eden bir ağrıydı içimde.
Üstündeki uzaklığa bakılırsa, sesini kimsenin dinlemediği evlerden geliyor olmalıydı.
Durduğu yerde değersiz bir bütün olarak kalmaktansa, parçalana parçalana gitmenin büyük doğruluğuna inandırmıştı kendini.