Içimizdeki şeytan... O kadar gerçekçi bir romandı ki kitapta hem kendimden hem de çevremdekilerden izler gördüm. Her sayfayı heyecanla, merakla ve kızgınlıkla çevirdim. Ömer'e çok kızdım ve üzüldüm. Kızdım çünkü iradesizdi üzüldüm çünkü yenilmek istemediği halde yeniliyordu ama en çok Macide'ye üzüldüm kendi kafamda finali yazdım ve Macide orada mutlu Ömer ise şeytana yenilmiyor.
