Hangi kelime anlatır beni?
Yazmayan kalemimi,
Dolan gözlerimi...
Yabancıyım bu hallerine,
Uzaksın her bir heceme,
Sen değilsin bu gördüğüm,
Ruhumdasın kördüğüm.
Sensizlik şarkısı çalar geceme
Nerede çocuksu hallerin?
İçimdeki hasretin,
Bitmeyen sözlerin,
Gelsen de kalbinden tanırım,
Anlarsın beni bilirim.
Gelmesen de beklerim...
Bazı bağlar koptuğunda sadece ilişki bitmez, zaman da kırılır. Alternatif bir zaman diliminde ilerler adeta insan. Karşılaştığınızda yabancı biridir artık. Tanıdığınız kişi başka bir zaman diliminde kalmıştır sanki. Öyle işte...
Şimdi onu nasıl
inandırabilirim bütün
bu süreyi onunla
birlikte yaşadığıma?
onu unutmuş gibi yaşarken
onu düşündüğüme?
anlamaz, görünüşe kapılır,
anlamaz.
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde, "Al işte, yine cenneti andıran bir gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler" diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Birçok zihin arasında
Karmakarışığı bendim
Hepsi aynı ne yazık
Anlamsız yalnızlık
Bir gün düzelecek
Anlamlanacak yalnızlık
Yanımdaydı kalabalık
İçimdeydi yalnızlık...
"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!" "Peki, sen ne görüyorsun bakalım?" "İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan..."