"Büyük bir sevgiydi onlarınki.Büyük bir sevginin başına gelebilecek en büyük felaket gelmişti,yarım kalmıştı.Yaşanmamış, bozulmamış,en yoğun haliyle bir gün öylece geride bırakılmış, hiç eskimemiş, sadece hayal edilmiş bir aşk..."
"Aşk da böyle başlar, isyan da. Hayat böyle başlar aslında. İnceldiği yerden kopar, tak eder cana, battı balık yan gider, "Öleceksek ölelim," der biri, öteki "Yaşa!" der, "Zaten demirden korkan trene binmez." "Tabii canım," diye ekler beriki, "Ateş olsa cürmü kadar yer yakar." "Yakarsa dünyayı..." diye başlar söze biri, diğeri "Biz yakarız!"diye bitirir ve " Ya herro ya merro!" denip çıkılır kapıdan hayata, bir ömrü adamakıllı yaşamaya."
"Dönüşünün bu jeopolitik mutsuzluğuma bir faydası olmayacağını biliyorum. Menfi duygularımı müspete çevirmek için çok daha büyük mucizeler gerektiğinin de farkındayım,bundan bahsetmiyorum. Ama iki kişi üzülmek,tek başına üzülmekten iyidir diye düşünüyorum. Ne bileyim Osman, ben barışmak istiyorum."