Bir zamanlar, yolunda giderken tıkanmış ve yarım kalmış bir hikâyenin figüranıydım. Hikâyenin kahramanları işi gücü bırakıp kafayı yazmaya takan, fakat ne yazacağına karar veremeyen bir adam, adamın her hareketini annesine yetiştiren küçük kız ve birkaç sayfa sonra kızı alıp evi terk eden Müzeyyen adlı kadın idi. Bana sorulmamıştı ama, kadının evi terk edişine hak vermiştim. Adam, rüzgârı kendinden menkul, esintili tipin tekiydi.
Türkçülük hem muhafazakâr, hem de inkılâpçı bir fikirdir.
Konu hakkında yeteri kadar bilgisi olmayanları ilk
hamlede yadırgatacak bu hüküm bir iddia değildir Bu :
Türkçülük tarihinin ortaya koyduğu bir sonuçtur. Ve onun
için de bir gerçektir.
Bu gerçeği iyi kavrayabilmek için, Türk milliyetçiliğindeki
muhafazakârlık ve inkılâpçılık anlayışlarını
Gençlik içime bir zehir gibi aktı. Yaşıyor olmak, hayat bana bunu enjekte etti; hep eder mi, işi gücü bu mu, kuduz aşısı gibi, mutsuzluk aşısı gibi, içine hayatı kaçırıp sonra da işte yaşatmamak, ne olursa olsun yaşatmamak, ne tuhaf.
Sayfa 95Kitabı okudu
Alaylı, açık saçık sözlerinden hoşlanıyorlardı. İnsanın, işi gücü olmadığı zamanlar gevezeliğinden bazen hoşlanabilecekleri bir çeşit dalkavuk olarak görüyorlardı onu karşılarında.
Sayfa 52 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Herkes hayvandan iyi ve üstün değildir. Kötü insana vahşi hayvan bile tercih edilir. Akıllı kişi tabii ki vahşi hayvandan yeğdir, fakat vahşi hayvan gibi insanlara saldıran kişi böyle olamaz. Bütün işi gücü, tüm düşüncesi yiyip içip yatmaksa, başka birleyen bilmiyorsa, böyle kişilerin yeri ahırdır, böylesi, hayvandan nasıl daha değerli olabilir?
Sayfa 73Kitabı okudu
