Işıl Erdoğan

Ama rüyalar günlerin önsözü, dünlerin son sözüdür, bocalayan zihinlerimiz yazar onları.
Sayfa 105Kitabı okudu
Reklam
Bir anne evladını böyle mi kaybediyor? Bir insan bir insanı böyle mi kaybediyor, kelimelerin kalleşliğini anlamayarak mı, ya da daha kötüsü, bu kalleşliğin hakkından gelinebileceğini düşünerek mi? Sessizlik en iyi savunma, en iyi saldırı. Sessizliği sessizlikle karşılayınca ne olur, bir Çin efsanesindeki en acımasız mızrağa dayanacak zırhı, en dayanıklı zırhı delip geçecek bir mızrağı dövmekle övünen demirci gibi? Sonrasında daima susacaktık.
Yazdıklarımın konusu sendin, öyle ya, senin göğsüne yaslanıp yakınamayacaklarımdan yakınıyordum orada yalnızca.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ama hareket edeceğimi biliyorum. Kapı usulca açılacak ve kapının ardındakini göreceğim. Gelecek bu işte. Geleceğin kapısı açılacak. Usulca. Amansızca. Eşikteyim. Artık sadece bu kapı ve ardında pusuda bekleyen şey var. Korkuyorum. Ve kimseyi yardıma çağıramıyorum. Korkuyorum.
Sayfa 234Kitabı okudu
Tanrım! Her şey yolundayken hayat nasıl da düz, Berrak, nasıl da akıp gidiyor bir nehir gibi. Ama en ufak zorlukta hayatın şeffaf olmadığını, insanın ne kendi ne de başkaları hakkında bir şey bilmediğini keşfediyor: Kim olduklarını, ne düşündüklerini, ne yaptıklarını, sizi nasıl gördüklerini.
Sayfa 230Kitabı okudu
Reklam
Reklam
173 öğeden 121 ile 135 arasındakiler gösteriliyor.