Bu dünyada, yalnız yaşayan bir ıstakoz ya da bir sümüklüböcek gibi kabuğuna çekilmeye çalışan, yaradılıştan bir başına yaşamayı seven insanlar az değildir.
-Pintilik etme sakın . Istakoz ister misin? Dedi.
- Ah , hep senin zengin olduğunu unutuyorum.
- Zengin değilim ben . Paralıyım .
-Farkı var mı?
-Çok!
Eğer ıstakozların doktorları olsaydı hiçbir zaman büyüyemezlerdi çünkü ıstakoz rahatsız hisseder hissetmez doktora giderdi. Doktor ona antidepresanlar verirdi ve iyi hissederdi. Kabuğunu hiçbir zaman çıkarıp atamazdı. Bence stresli zamanların, ayrıca büyümenin bir işareti olduğunun farkına varmamız gerekiyor. Eğer zorlukları uygun şekilde kullanırsak zorluklar aracılığıyla büyüyebiliriz.
"Çarpık ıstakoz avını yakalar, çirkin turnabalığı işini yürütür ama bizim kanadı kırık güzel kuğumuz tünediği yerde son şarkısını söyler, hem de, hiç hakkını yemeyelim, en acıklı en dokunaklı sesiyle..."
ERTESİ GÜN kahvaltı sofrasında çok lezzetli pirojkiler, ıstakoz ve koyun etinden hazırlanmış köfte vardı.
