Yağmurlar yağardı uzun
Uzun geceler boyunca
Ellerim ceplerimde benim
Yollarda, yollarda yürürdüm
Ölümün tarih öncesi çağlardan
Kalan solgun bir imgesiydim
Ellerimi ceplerimden çıkardığımda
İnsanlar evlerinden çıkarlardı
İşlerine giderlerdi. Bense
Eve gider uyurdum.
Yağmurlar yağardı uzun
Uzun günler boyunca
Yeniden doğmaların sağnağında
Yaşlı bir adamın yüzü
Bir çocuğun yüzüne dönüşürdü
Ya da yüzü bir çocuğun
Derin çizgilerin yol yol uzadığı
Eski bir haritaya.
İşte şimdi doğmak biraz da
Ölüme yakınlıktır, diyorum da
Kimseler inanmıyor bana.
Ahmet Erhan
SONU BEŞ GEÇE
Herkes gitti de bir ben kaldım,
Irak olmadı gönlümden, sevdan gitmedi,
Ne yoldan dönmüştüm ne yoldan çıktım,
Acı beni de pişirdi lâkin kirletmedi..
Vedamı hatırla; ne de yanmıştım,
Bir gün olacak, olur sanmıştım.
Gözyaşımı aşıma katık yapmıştım,
Acı beni de pişirdi lâkin kirletmedi..
Ne de kolay söylemesi, hataydı her şey,
Kolum bacağım ordaydı, yaralıydım epey,
Ne istedin de vermedim söylesene ney?
Acı beni de pişirdi lâkin kirletmedi..
Lal-i vaveyla oldum işte, işitme sesimi,
Nasip olmasın artık, hiç duyma nefesimi.
Hapsoldum da, kimseler açmadı kafesimi,
Acı beni de pişirdi lâkin kirletmedi..
Daha dönüşü yok, yol kapandı gayrı,
Bu işin artık yok kimselere hayrı.
İki bedende bir can idik şimdi ayrı ayrı,
Acı beni de pişirdi lâkin kirletmedi..
VAZGEÇMEYİN..
Hayat karanlık bir yolda ilerlemeye benzer.Yol boyunca ve yolun sonunda neyle karşılacağını bilemezsin, sadece ilerler ve bir umut yolun sonuna hiçbir aksaklık olmadan varmak ister insan…
Lakin bu yolda hayal kırıklıkları vardır, yaşanmışlıklar vardır, yarım kalmışlıklar vardır, yaşanamamışlıklar vardır…Bir de umutlar vardır. Yol boyunca tam yarı yolda kalıp, pes edecekken umutlar seni devam etmeye iter, yolun sonunda güneşli güzel bir gün göreceksin der sabret, azmet, ama pes etme der.
Kimileri tüm bu umutlara rağmen pes eder karanlığın içine hapsolup, karanlıkla bütünleşerek sonsuzluğa karışır.Kimileri sabır ile azim ile düşe kalka hayatın tüm zorluklarına meydan okuyup yolun sonundaki güneşli günlere ulaşır.Kimileride gereken herşeyi yapmasına rağmen yolun sonunda karanlıkla karşılaşır.İşte hayat tam olarak böyle bir yerdir.“Yolun sonunda kimileri güneşe ulaşır kimileri karanlığa karışır”
Vazgecmeyin..
Abdestsiz Namaz kıldıran İmam...Yaşayanın dilinden bizzat anlatım:
Yaklaşık 20 sene önceydi. Namaz kılmak için genellikle mahallemizdeki camiye giderdik. Camiimizin imamı da Şeyh Hadi isimli, mahalleli tarafından sayılıp
sevilen,güvenilen bir zattı.Günlerden bir gün akşam namazı kılmak üzere camiye biraz erken gitmiştim abdest almak için aşagı