"Celaena." Dönüp Sam'e bakarken kırmızı elbisesi etrafında savruldu. Sam yan yan sırıtırken gözleri ışıldıyordu. "Bu yaz seni özledim."
Celaena göz kırpmadan Sam'in bakışlarına karşılık verip gülümsedi, "İtiraf etmekten nefret ediyorum ama her ne kadar eziğin teki de olsan ben de seni özledim Sam Cortland."
“Sessiz bir bakışın bilenmiş bir bıçaktan daha yaralayıcı olabileceğini anladım..”
bizim acımamızdan ya da desteğimizden ne umabilirdin?
Çocukken (mutlaka sonraları) bu yaptığından hiç etkilenmediğimi ve sana acınmasını nasıl bekleyebildiğini anlamadığımı itiraf ediyorum. Her açıdan devasa biriydin, bizim acımamızdan ya da desteğimizden ne umabilirdin? Çoğunlukla bizi olduğu gibi bunları da küçümsemen gerekirdi aslında. Bu yüzden yakınmalarına inanmaz, ardından gizli maksatlar arardım.
Sayfa 17 - Türkiye İş Bankası, Kültür Yayınları, 22. Basım, Franz KafkaKitabı okudu
Sanki uzun zaman unutulmuş ve yarı karanlıklarda yaşayan biri gibiydi.
Ölüm insanı üşütüyor ve ben gittikçe daha çok ürperiyorum.
Sayfa 460 - 2021, Alef YayınlarıKitabı okuyor
Savaşın acı yüzü...
...dün yanımda kahvaltı eden fakat adını sormaya fırsat bulamadığımın ölümüne ağlıyorum.
Sayfa 460 - 2021, Alef YayınlarıKitabı okuyor
“Keyifsizim” itiraf ediyorum kötü hissetmedim… bünye alışkın:)
İnsanın keyifsiz olduğunu, kendi kendine itiraf etmesi kadar kötü bir şey yoktur.
"Ben sizin gelişip büyümenize yardımcı olmayı arzu ediyorum, başarısızlıklarınızı itiraf ederek zayıf duruma düşmenizi değil.”
Öncelikle, devrime Kampuçya halkını öldürmek için katılmadığımı bildirmek istiyorum. Şimdi bana bir bakın. Sizce ben saldırgan bir insan mıyım? Hayır. Yani vicdanen ortada bir mesele bulunmuyor... Daha önce de belirttiğim gibi bize karşı savaştılar, biz de kendimizi korumak için gerekli önlemleri aldık.
Deneyimlerim hareketiminkiyle aynıydı. Bizler henüz yeni ve deneyimsiz bir harekettik ve üstesinden gelmek durumunda kalacağımız olaylar peşi sıra gerçekleşiyordu. Bu süreçte size söylediğim gibi hatalar da yaptık, şimdi itiraf ediyorum ve yazdığım notlarda da itiraf ettim. Diğer yanda kesintisiz bir mücadeleyle ve komünist dünya ile birlikte Kampuçya'nın Vietnamlılaştırılmasını da engellemek gerekiyordu. Ulusumuza ve halkımıza duyduğumuz sevgiden dolayı bizler yapılması gerekeni yaptık ancak eylemlerimizin seyrinde hatalarımız da oldu.
Sorumluluğu reddetmiyorum. Dünyadaki her hareket gibi bizim hareketimiz de bazı hatalar yaptı. Ancak süreçte bizim kontrolümüz dışında olan başka şeyler de bulunuyordu. Düşmanın bize karşı olan faaliyetleri vardı. Bir şeyden oldukça memnunum: Eğer mücadelemizi gerçekleştirmemiş olsaydık, Kamboçya 1975'te köle haline gelecekti.
Sayfa 151Kitabı okudu
