"Hayatının en iyi yıllarını nereye gömdün? Yaşadın mı, yoksa yaşadığını mı sanıyorsun? İçimden bir ses yükselir: Bak çevrende her şey nasıl gittikçe soğuyor? Birkaç yıl daha geçsin, koyu bir yalnızlıkla birlikte bastonuna dayanmış, titreyen bir yaşlılıkla, karşı karşıya geleceksin. Ondan sonra da umutsuzluk, keder, bezginlik..."
Derviş
Șimdi gül deyince insanın aklına tuhaf şeyler geliyor. Ben mahallede iki tur dolanıp mezarlık duvarından aşınca gül mü kopardım Ayșe'ye vermek için? Değil. Ayşeler çoktur da onlara çiçekçiler de çoktur, benim işim olmaz. Hayatta bi kere çiçek taşımışlığım var, onu da poșete koydum da yürüdüm. Lisede hem de rezillik. Okulun müdürüne
İyi geceler yok. Sadece gülümseyin, geceniz iyi geçsin!
Ara sıra kendime "Hayallerin nerede?"diye sorarım.Ama hemen başımı sallayıp, "Yıllar ne kadar çabuk geçiyor!" demekten başka bir çıkar yol bulamam. Bu sefer de aklıma başka sorular gelir: "Peki, bunca yıl ne yaptın? Hayatının en iyi yıllarını hangi mezarlığa gömdün?Gerçekten yaşadın mı yoksa yaşadığını mı sandın?" İçimden hemen başka bir ses konuşmaya devam eder. "Çevrendeki her şey nasıl da değişiyor. Bak, birkaç yıl daha geçsin, yalnızlıkla birlikte titreyen bir bastonla karşılacaksın." Ondan sonra da büsbütün umutsuzluk, üzüntü ve bezginlik...
Sayfa 37Kitabı okudu
Arada bir kendime "Hayallerin nerede?" diye sorarım. Ama başımı sallayıp, "Yıllar ne çabuk geçiyor!" demekten başka çarem olmaz. Bu kez başka sorular gelir aklıma: "Peki, yıllarını ne yaptın?
Hayatının en iyi yıllarını nereye gömdün?.. Yaşadın mı, yoksa yaşadığını mı sanıyorsun?" İçimden bir ses yükselir: "Bak çevrende her şey nasıl gittikçe soğuyor? Birkaç yıl daha geçsin, koyu bir yalnızlıkla birlikte bastonuna dayanmış, titreyen bir yaşlılıkla karşı karşıya geleceksin. Ondan sonra da umutsuzluk, keder, bezginlik... Bir gün gelip hayal dünyam yerle bir olacak, hayallerim sarı yapraklar gibi bir bir dökülecek..."
Sayfa 33 - Halk kitabeviKitabı okudu
- Arada bir kendime "Hayallerin nerede?" diye sorarım. Ama başımı sallayıp, "Yıllar ne çabuk geçiyor?" demekten başka çarem olmaz. Bu kez başka sorular gelir aklıma: "Peki, yıllarını ne yaptın? Hayatının en iyi yıllarını nereye gömdün? Yaşadın mı, yoksa yaşadığını mı sanıyorsun?" Içimden bir ses yükselir: "Bak çevrende her şey nasıl gittikçe soğuyor? Birkaç yıl daha geçsin, koyu bir yalnızlıkla birlikte bastonuna dayanmış, titreyen bir yaşlılıkla karşı karşıya geleceksin. Ondan sonra da umutsuzluk, keder, bezginlik. .. Bir gün gelip hayal dünyam yerle bir olacak, hayallerim sarı yapraklar gibi bir bir dökülecek..."