Herkes doğar... Ölüm de herkes içindir ama bir tek yaşamak eşit değildir. Bizim kısa hikâyemizde, hayat eşit olmadığımızı gösterdi bize. Sen zenginliğin kurbanı, ben yoksulluğun acımadığı... Yine de kötü söz söyleyemem ardından. Gidişin bana dervişliği öğretti, şu bir ölümlük dünyada. Sabrım ve dirayetim var.
Belki zor olacak ama artık çok iyi biliyorum;
Yara en çok iyileşirken acır.
Sayfa 52Kitabı okudu
‘Ben işte o tutunmak zorunda olduğum canım kendimi, içimde bir devlet hastanesine yatırdım. İmkanları çok gelişkin olmasa da iyi kötü tedavi oluyorum. Kalbim hala cılk yara ama her gün antibiyotik veriyorlar, iltihabın bir vadede kuruyacağını umuyorum. Bazen insanlar niye aniden sessizleştiğimi soruyorlar. Bilmiyorlar ki o anda yorgun ve sinirli bir hemşirenin çok acıtarak taktığı serumumu alıyorum. Kendimi tıbbın kollarına bıraktım, gıkımı bile çıkarmıyor, çaktırmadan iyileşiyorum Osman.’
Sayfa 100Kitabı okudu
“Aklından zorun mu var?”
Bunu düşündüm. “Büyük ihtimalle. Biraz. Ama iyileşiyorum.”
Sayfa 131
Sertap erener-iyileşiyorum
bak gözlerimdeki hüzün
nasıl da damla damla erimede
