Gerçek, hayatın acımasız olduğu ve bazı anları yaşamaktan kurtarılabileceğimizdi.
Kimsenin ölmediği bir devrim,devrim olmazdı
Ümitlerin kaderi, biri yok olduğunda diğerinin ortaya çıkmasıdır, işte bu yüzden bunca hayal kırıklığına rağmen dünyadan silinip gitmemişlerdir.
Sayfa 229Kitabı okudu
Ve hayatın katı gerçeğiyle savaşamazsın
Küçüğüm,hayat böyledir.İnsanlar hep çekip giderler.
Sözlerin işe yaramadığı anlar vardır...
Ölü, konuşanların gözünde gittikçe değer kazanıyordu. Öyle değil miydi: insan ölünce değeri artmaz mıydı?
–Sanırım yolda kayboldular
+Kimler?
–Mutlu günler.
" - Biliyor musun, insanları öldürüyorum Portuga.
- Bunu nasıl yapıyorsun Zeze?
- Onları unutarak... "
Acı çok zalim bir şeydi! Neden bütün ağırlığıyla bir seferde aynı hızla geçilemiyor?
Sayfa 120Kitabı okudu
“Umut tuz gibidir, beslemez ama ekmeğe tat verir.”
Sayfa 48Kitabı okuyor
Aslında bizler okyanusun ortasında kalmış kazazedeler gibiyiz, ne yelkenimiz var ne pusulamız.
Sayfa 14Kitabı okuyor
.. yeter ki pişmanlıkta samimi olunsun...
Sayfa 38Kitabı okuyor
Yağmur dünden beri hiç durmadan yağıyor...
Sayfa 10Kitabı okuyor