'
Koyduğum çiçekler soldu ama
Vazo hâlâ çok güzel.
Kimi erkekler, dinsel inançlarının, evliliklerini ve dolayısıyla da eşlerini kontrol altına almalarını gerektirdiğini öne sürüyorlar. Oysa bildiğim kadarıyla, erkeğin kabadayı olması gerektiğini söyleyen bir din yoktur.
Yaşamak adlı davanın yargıcı olan,
Vicdan muhasebesi yapan,
Kendi içinde mahkemesini kuranlardır ince ruhlu insanlar.
İntihar ederek yaşamına son veren, Doğu’nun Franz Kafkası olarak bilinen Sadık Hidayet Kör Baykuş’ta ruh durumunu şu şekilde ifade ediyor:
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar.
Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi; onlar için kurulmuştu bu dünya.
Bazı kimselerin ölümle savaşı daha yirmisinde başlar.
Kimse göründüğü kadar dayanıklı değildir. Sadece görünmeyen yangınlar, duyulmayan fırtınalar, gizlice çürüyen ruhlar vardır.
Sergey Yesenin ise son şiirinde "Şu yaşamda yeni bir şey değil ki ölüm.” Der "Ama yaşamak da yeni sayılmaz kuşkusuz.”
Sylvia Plath’ın son satırları ise söyledir: "Karanlığın sızdığını görüyor musunuz çatlaklarımdan? Tutamıyorum içimde hayatımı."
Mutluluğun enkazına giden süreçte,
Etken düşüncenin empoze edildiği döngüydü küçük çatlaklar.
Etrafımızdaki insanların birleşim kümesi olmaya zorlanmış,
Edilgen, kendinden uzak olan ruh sürgüne gönderilmiş.
Bu noktada içe atılan en gürültülü sessizliğin yankısında sağırlaşmış.
Neydi ölümün simgesi?
Sonsuz bir sessizlik mi?
Bağırmayı unutanların çığlıkları mı ?
𝔈.𝔇.
Dışımdan dökemediklerimden dolmuş içim, kupkuru bir göz yaşına ağlayamamakmış sevmek...
Sayfa 99Kitabı okudu
Çünkü insansın. İnsan olmanın hala yitirmediysen, ağlarsın.
Öğreneceksiniz. Gecenin bi vakti, yalnız başınıza boş tavana bakarken iyi insanları kaybetmememiz gerektiğini öğreneceksiniz...
Hayır yaşlanmadım, sadece büyüdüm..
Sayfa 70Kitabı okudu
Kendiyle savaşmayan
başkalarına yenilir.
Sayfa 152Kitabı okudu
Sevmeyin beni .
Sürekli üzüleceksem sevmeyin..!
İlk olmak iyi midir bilmiyorum ama bence herkes sevdiğinin sonu olmalı.
Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım?
Her nefes aldığında kalbin acıyor. Ve yaşıyorum diyorsun..
Bana göre değildi bu dünya; bir avuç yüzsüz, dilenci, bilgiç, kabadayı, vicdansız, açgözlü içindi.
Sayfa 64 - yky
Herkese umuttan bahsediyorum, içimde zerre kadar umut kalmamışken..
Öğreneceksiniz. Gecenin bir vakti, yalnız başınıza boş tavana bakarken iyi insanları kaybetmemeniz gerektiğini öğreneceksiniz...
Ve sen benim en güzel bayram sabahımsın