Savaş ve Şiddetle Yeni Bir Yıla Girerken
Savaş kader mi?
İnsan ve onun üyesi olduğu toplum kendi içinde ve dışında, farklı gruplarla zaman zaman dostluk temelinde bir ilişki geliştirirken, aynı zaman da yaşanılan çelişkilerin sonucu olarak kendini bu gruplarla büyük bir çekişme içinde bulur. Bu çelişki ve çekişmelerin şiddetlenmesi bir savaşın sebebi olarak ortaya çıkar. Kanlı ve yıkıcı bir savaş. Bu durumda büyük acıların, trajedilerin sonu gelmek bilmeyen senfonisiyle karşı karşıya kalırız. Savaşsız bir dünya dileğimiz üzerine bir bardak su içilen bir hayal olarak dudaklarımız arasında sönük bir sestir ancak.
Bu savaşları engelleme isteği ve tutumu tüm insanlığın...devamı için: yazarvar.blogspot.com.tr
Eski zamanlarda aralarındaki farklılıklar hiç akıllarına gelmezdi oysa. Aynı topraklarda yaşayan insanlardı onlar. Kader birliği etmiş, günü yaşamaya çalışan, ekmek derdinde olan sıradan insanlar... O zamanlar hepsi aynıydı; Osmanlı.
Fakat neden sonra, o küçük fark, birileri tarafından büyütüldükçe büyütülmüş, gözlerine sokulmuştu. Yeni hayat düzeni; herkesin kendi farkıyla gurur duyması ve bir diğerini hor görmesi üzerine kurulmuştu. Şimdi birbirlerini gördüklerinde, elleri bellerindeki kamalara gidiyordu. Zaten her kan davasında olduğu gibi bir zaman sonra iki taraf da neden düşman olduklarını unuturlardı. O zaman tek duygu hakim olacaktı: "O seni öldürmeden sen onu öldür!"
Sayfa 177Kitabı okudu
İlk evladım Köksal 1969 yılında
ikinci evladım Serdar 1971
üçüncü yavrum Hakan 1973
dördüncü oğlum da 1975 yılında dünyaya merhaba demişti.
13 Kasım Cumartesi 1976 gününden bir gün evvel Serdar'ın dişi çok ağrıyordu. Sabaha kadar ağlamış hiç yatmamıştı. En küçük oğlumu abisine (Köksal) bırakarak Serdar'ı dişçiye götürmeye karar verdik. Serdar
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
Batsın Bu Dünya - Öykü - Muhammed Işık
* Bu öykü Orhan Gencebay'ın " Batsın Bu Dünya " eserinden faydalanarak yazılmıştır.
Doğudaki şark görevini bitiren Ahmet öğretmen batıda görev yapmanın heyecanını yaşıyordu. Doğunun zor şartlarında iki çocuğuyla hayata tutunmaya çalışmış, köy okulunda öğrencileri ile çok güzel vakitler