Kadın ve Manzara
Zaman bu korkunç boğucu havada eriyip gitmiş, saatler kaynamış, daha yakan daha anlamsız hayallere dalıp gitmiştim.
Sayfa 194 - Hece yayınlarıKitabı okudu
Bazılarının kalbi gibi
Gözlerini dikmiş karanlıkta bana bakıyordu. Bakışları karanlıktan daha karanlıktı.
Kadın ve Manzara
Bir unutkanlık, mübarek bir sarhoşluk sarmaştı beni.
Sayfa 197 - Hece yayınlarıKitabı okudu
Bir şey var. İçinden çıkamadığım belki de içimden çıkaramadığım.
“...ve de insanların bu boğucu yakınlığı bana nefes aldırmıyordu.”
Gökyüzü ve yeryüzü gibi tekrar birbirimize yabancı ve uzak olmuştuk.
