Spoiler içeren bir yorum.
Joanna, kocası ve iki çocuğu ile şehir hayatından kaçıp Stepford kasabasına yerleşirler. Eşi Walter kasabanın erkekler kulübüne katılır. Fakat kasaba Joanna için fazlasıyla itaatkar ev kadınlarından dolayı rahatsız edicidir. Kasabanın erkekleri akşamlarını kulüpte geçirirken kadınlar ise tüm gün mutlu mutlu ev işlerini yapmaktadırlar.
Kendisi gibi düşünen iki kadın arkadaş bulsa da yavaş yavaş ikisini de kaybeder. Çünkü onlar da Stepford kadınlarına benzemiştir. Prosedür değişmez. Kocaları ile başbaşa bir hafta sonu kaçamağı. Bir bakmışsınız ki dönüşüm geçiren kadınlar.
Peki kitabın sonunda bizi ne bekliyor? Bir bilinmezlik. Çünkü hala elimizde bir bilmece var. Bu kadınlara ne oldu? Niye, nasıl değiştiler. Bir teori buldu Joanna fakat o da bu değişimden kurtulamadı. O son sahneler gerçekten kitabın en heyecanlı yeriydi. Kitabın sonu beni tatmin etti. Eğer klasik bir mutlu son olsaydı bu kadar etkili olmazdı. Bir an Joanna için ümitlenmedim de değil.
Açıkçası kitap kadınlığın indirgendiği noktanın, bu yüzyılda bile hiç değişmediğini gösterdi. Bize empoze edilen kadın algısı Stepford kadınlarından çok da farklı değil. Ve değişmesi gereken kadın değil erkek zihniyeti. Yoksa onların bilinçaltı hep aynı. Onlara hizmet edilmesi, onların rahatlığı yani sadece onlar ne isterse nasıl isterse o şekilde olması. Ne kadar bencilce bir yaklaşım değil mi? Ve ne yazık ki buna çanak tutan kadınlar da var, maalesef.
Açıkçası feminist harekete karşı duruş sergileyen erkeklerin asıl amacı rahatlarının bozulmamasından başka bir şey olmadığını düşünmekteyim.
Stepford Kadınları 
Ira Levin
