"sait" dedi. "benim kafa gidik, kafamın içinde benim gibilerden çok var ama bir türlü doğru düzgün çıkmıyor dışarı. Bey değil, lan'ım sokaktaki adamım ben. Olmayacak böyle anlatabiliyor muyum? Ben böyleyim, sen yaz olur mu? Belki düzelir yamuk kafam."
Yurtta kalıyorum, diyorum ona, oda arkadaşım arıza. Aynı eve çıkacak birini anyordum. Susuyor. Anlasana ulan sana diyorum. Susuyor.
Biz evleneceğiz, biliyorsun sen de değil mi, diyorum. (Benim evlenme teklifim de bu kadar olur.) Gülümsüyor. Biliyorum, diyor. (Kabul etti ulan!) Bir pilav yaparsın iki gün yerim sesim çıkmaz, diyorum. Biliyorum, diyor yüzünde tebessüm. O sırtını kulübeye yaslıyor, ben derin bir nefes alıyorum. İçim arınsın istiyorum o nefesle. Sen yokken çok toprak yuttum Serpil, içim çamur! Göğe bakıyor. Benim bakmama gerek yok, zaten sevinmişiz. Telefonu çıkarıyorum, 4GB internetim var. Şarkı açmanın tam sırası. Müslüm sever misin, diyorum.
Severim, diyor. (Ulan arabesk de seviyon demek!) Ben şarkı ararken, bu gece ay en parlak hâliyle görülecekmiş, diyor. Hadi ya öyle mi, diyorum. Sesli gülüyor. Ama bir sonraki Kasım 2034'te olacakmış, diyor. Her şeyi de biliyor. Ulan sorsam ofsaytı da bilir bu. Vay be, diyorum, o zamana kim öle kim kala. Gülüyor. Senin kafa yine gidik, diyor. Bak Serpil, diyorum, bende kafa gidik. Buralar hep pıtraklı diyar, diyorum göğsüme vura vura. Bana ne aydan, diyecek oluyorum ki Müslüm söylemeye başlıyor:
"Yâr, mehtabım güneşim sen..."
Sayfa 23 - Ketebe yayınları
Doğruya doğru
Afrika'da sıtmadan gidiyorlar zaten, Amerika’dakiler keçileri kaçırmış, Asyadakilerin alayı aç... Rusların kafa hepten gidik zaten!
