Dükkanlar kepenglerini indirmişti. Ne ekmek ne baharat ne de kahve kokusu vardı. Şehir bugün nefesini tutmuş gibiydi.
sabah sesleri evin balkona en uzak yerinde açılmış sezen aksu pardon şarkısı kahve kokusu
“Geçmiş, kapısı aralık bir oda. Kahve kokusu yürüyüp o odaya dayanıyor sürekli. Kahve, uyandırmak istiyor dürülmüş defterleri. İçeride geceden yıkılmaya alışmış bir eski dünya var…Kanda delilik, damarda alkol, ruhta isyan. Kendine, henüz vakti gelmemiş bir af kuyusu hazırlayan deli bir çağ var. O çağın kendini tutuşturup duran yangını. Ömrünün sonuna suskunluk biriktiren iddialı sözler var. ”
Sayfa 29 - Yapı Kredi Yayınları
“Çok arkadaş değil ama kahve kokusu, çay buğusu gibi onsuz olmaz dediğin bir dostun olsun.”
Sayfa 198Kitabı okudu
