"..Daha kitapçının vitrininde aradığın yapıtın adı ilişti gözüne. Bu görsel izi sürerek tezgahların üstünden kaşlarını çatarak bakan, raflardan seni korkutmaya çalışan Okumadığın Kitaplar kalabalığını yararak dükkanda ilerledin. Ama sen çekinmen gerekmediğini biliyorsun; Okumana Gerek Olmayan Kitaplar, Okunmaktan Başka Amaçlar İçin Yazılmış
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın;
Hatırada kalan şey değişmez zamanla.
Sayfa 68Kitabı okudu
Televizyonunun önüne yastık atıp çizgi film izlemeyi, bahçeye küçük umutların olduğu karınca hastanesinde doktor olmayı, pamuk şekerinin tadını, yere düştükçe parçalanan diz etlerinin tatlı kanamasına verilen ilgiyi ve o her yeri yamalı pantolonu, ucuz kokan yaşamı, her ekmek aldıktan sonra arta kalan parayla ceplerimize doldurduğumuz abur cubuları.. Hiç bitmeyen günleri ve bir türlü büyüyüp yetişkin olmak istediğimiz yaşları çok özlüyorum...
İnsan yalnız olunca neler neler düşünür? Gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını…
O pek gerilerde kalan yılları, erişilemeyen ve erişilemeyecek olan bir isteği hatırlamak, düşünmek de hoş bir şeydi. Niye böyle olur?
Bunu da bilmez insan. Ama zaman zaman bunları düşünmekten, o günleri yeniden yaşıyor gibi olmaktan hoşlanır..
Fahriye Abla
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin , dişlerin ve akpak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi
Güneşin
Salıları üzgün olurdum ve haftanın kalan günleri de öyleydim. Salının bir ehemmiyeti yok yani.