Serinin bu kitabı o kadar güzel o kadar harikaydı ki, bitmesin diye yavaş yavaş okudum. İnanılmaz güzel karakterler, muhteşem bir aksiyon. Resmen film izler gibi aktı gitti gözlerimin önünden.
Okurken hangi çifte düşeceğimi şaşırdım. Bir Lorcan ile Elide diyorum, sonra bir bakıyorum Dorian ile Manon çıkıyor sahneye ve onlara bayılıyorum. Zaten Demir Diş Cadısı Aelin'den sonraki en favori karakterimdi.
Ah Aelin... Cesur kraliçem benim :( Kitabı sonunda öyle kötü oldum ki... O kadar acı, keder ve ümitsizliğin arasına serpiştirilmiş mutluluk kırıntılarından sonra tam her şey yoluna girecek derken Rowan ile yine ayrı düştünüz. Hem de çok çok kötü bir şekilde.
Rowan... Üzümlü kekim :( kıyamam sana. Ah nasıl olacak? Nasıl düzelecek bu durum? Aelin'in akla hayale sığmayacak planları bile pusuya düşürülmenize engel olamadı.
Seri dehşet güzel ilerliyor ama araya kitap sokmam şart. Yoksa bu gerginliğie kalbim dayanamayacak.
O yüzden birkaçı kitap sonra devam edeceğim.
Ve seriyi okumayanlar varsa diye söylüyorum, lütfen ertelemeyin.
"Çok yalnızım, mutsuzum,
Göründüğüm gibi değilim aslında,
Karanlıklarda kaybolmuşum,
Bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır,
Aradıkça batıyorum karanlık kuyulara,
Kimse duymuyor çığlıklarımı,
Duyan aldırış etmiyor, çekip kurtarmak istemiyor,
Bense insanların bu ilgisizliği karşısında ilgiye susamışım,
Ümidimi yitirmişim,
Biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim,
Arkamı dönüp, inandığım ve güvendiğim her şeye;
Veda edeceğim..."
çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlik kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye
veda edeceğim