Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Sen;aklım ve kalbimin arasında kalan,
En güzel çaresizliğimsin.
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
O kadar kalbimdesin ki,
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatrına "Sen" kalayım…
dokunulmasa da,görülmese de;
kalpte yer verilir bazısına,
nedensiz...
sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
en güzel çaresizliğimsin.
gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
o kadar kalbimdesin ki...
gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
kırk yılın hatırına "sen" kalayım.
Kalbimdesin ezel ve ebed.
Sayfa 449 - HayatKitabı okudu
Ayrılığın acısı değil bu illet sancım
Sever gibi bakıyordun ya
Ben o "gibi" ye kandığıma kırgınım.
Sayfa 97 - Hayy Kitap,Birinci Baskı:Şubat 2018
Kalbimdesin, aklımdasın, ruhumdasın.
Baktığım yerde, soluduğum havada,
dokunduğum her şeydesin. İçimde, dışımda,
etrafımda ve sevginin dağıldığı her yerdesin.
Her yerimsin. Her şeyimsin.
Sayfa 89 - Yakamoz yayınlarıKitabı okudu
Hz. Ali ne çok seviyordu Fatıma'sını... O sevgisini her daim belli eden bir halifeydi, bir kuldu.
Fatıma'yı mezara doğru uzatırken Hz. Ali öyle ağlıyordu ki gözlerinden akan sicim gibi yaşlar Fatıma'nın kefenini ıslatıyordu.
Hz. Ali şöyle sesleniyordu:
"Habibun leyse ya'diluhu habibun. Vema lisivahu fikalbi nasibun. Habibun raba ayni ayni vecismi vean kalbi la yağbi."
"Sevgilim" diyordu Fatıma'sına... "Sevgilim... Senin sevgini karşılayacak bir sevgi daha yoktur. Doğrusu senden gayrisi için şu yürekte bir nasip de olmayacaktır. Her ne kadar gözlerimden ve vücudumdan uzaklaşsan da kalbimdesin sürekli ve her dem."
Sonra toprak atacaklardı Fatıma'nın üstüne...
Toprağa bulaşmış ellerini çırparken Hz. Ali şöyle diyecekti:
" Doğrusu dünyada tek bir istediğim kaldı Fatıma... Babana ve sana kavuşacağım günü bekliyorum... "
Sayfa 140Kitabı okudu
