Kadim bir kenti özlemektir, seni düşlemek, kalemin gücü ve görkemine, hayran kalmaktır seni yazmak..
Mehmed Uzun
Yazmak,yazmak,yazmak...
Henry Miller yazmaya dair duygularını “Tek bir gün bile yazmadan geçirebileceğimi düşünmek beni çıldırtıyor,” cümlesiyle ifade eder. Sait Faik ise duygularını “Yazmasam deli olacaktım.” diyerek kelimelere döker.
Ustaların bu sözleri, yazma eylemiyle olan ilişkimizi çoğaltmamız gerektiğini hatırlamak açısından önemli. Ancak bu sefer, yazma eylemi
HEM ALAYLI HEM MEKTEPLİ...
Gülüm Çamlısoy
Kaile alınmadığı kadar zaman
Varla yok arası süzülen duman
Buğrası göğün
Buklesi dünün
Devasa bir sarkıtta saklı kalmış ömrün
Derin ukdesi inzivada şiir
Ameliyata Girerken Okunacak Hızır Aleyhisselâm’ın Şifa Duası
اَقْسَمْتُ عَلَيْكِ اَيَّتُهَا الْعِلَّةُ بِعِزَّةِ عِزَّةِ اللّٰهِ وَبِعَظَمَةِ عَظَمَةِ اللّٰهِ وَبِجَلَالِ جَلَالِ اللّٰهِ وَبِقُدْرَةِ قُدْرَةِ اللّٰهِ وَبِسُلْطَانِ سُلْطَانِ اللّٰهِ وَبِلَا اِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَبِمَا جَرٰي بِهِ الْقَلَمُ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ وَبِلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ إِلَّا انْصَرَفْتِ
Okunuşu: Aksemtü aleyki eyyetühel ılletü bi ızzetillâh Ve bi azameti azametillâh Ve bi celâli celâlillâh Ve bi kudreti kudretillâh Ve bi sultâni sultânillâh Ve bi lâ ilâhe illallah Ve bi mâ cerâ bihil kalemü min ındillâh Ve bi lâ havle ve lâ kuvvete illâ billâhi illen sarafti.
Anlamı: Ey hastalık! Sana Allâh Celle Celâlüh izzetiyle, azametiyle, yüceliğiyle, kudretiyle, gücü ile lâ ilâhe illallâh ile, Allâh Celle Celâlüh katından, kalemin yazdıkları ve Allâhın güç ve kuvvetiyle yemin veriyorum. Bu kimseyi terk edip uzaklaş.
Kaynak: Sırrul Esrar
Kadim bir kenti özlemektir seni düşlemek, kalemin gücü ve görkemine hayran kalmaktır seni yazmak...
Mehmed Uzun
Kadim bir kenti özlemektir,
Seni düşlemek,
Kalemin gücü ve görkemine,
Hayran kalmaktır seni yazmak...
Mehmed Uzun
Bazen bir ağrıyla yaşamaya devam etmek istemezsin,
Bir şey ölür, her şey ölümlü hale gelir..
Şehir üstüne yıkılır, odalar birbirinin içine geçer,
Bir eşya diğerinden daha değersiz hale gelir..
Gitmek istemeye istemeye montunu üzerine geçirir, kapıyı kapatır, hiç bilmediğin bir yere gidersin; kendine..
varılması gereken asıl yer de orasıdır..
uzun uzun yazmak lazımken kısa bir cümle iliştirip,
yaşananlara hakkını helal ederek özrünü diler, son bir buseyle yeni bir yolculuğa çıkarsın..
artık ne hesabın kitabı tuttuğu, ne kalemin cümleye küstüğü bir şey kalmıştır..
eh işte Behçet Necatigil’de bunu söylemiştir; ben o bulunduğun şehirden gittim.. yani kalbimi kalbinden aldım..
buna şairin kendine olan kırgınlığı mı dersiniz
yoksa ömrün şaire küskünlüğü mü bilemem ama
şunu söyleyebilirim; bir mezar kendiliğinden açılmıyor, buna güçlü bir ölüm gerekiyor.. bu çağda, bunca çığlıkla yaşamaya gücü yetenlere selam olsun
Bu çağ da
Kapitalizmin sömürgesi olan insanlara dinlenmesi için,yine kapitalizmin sattığı kitaplar sunuluyor....Oyalama bunlar taktik,siz savaşmayın,hakkınızı aramayın ,köşenizde oturup kaybedin diye.
Kalemin gücü mü _ ? Bu da bir aforizma... Silah koydun mu masaya bitti.
“Düşünmek bir süre zorlaşmaya başlamıştı. Artık yeni kelimeler bulmak, yeni anlamlar yakalamak gerekiyordu. Sessizliğin verdiği huzur her şeyden güzel gelmeye başlamıştı. Milli benlik oluşturmak gerekiyordu. Yeni şarkılar, bir fincan kahve, sınırsız kitap ve birkaç müzikle sahil kenarına oturmak gerekiyordu. Belki de tüm hastalığın şifası dinlenmekti. Kalemin bile anlatmaya gücü yetmeyen bir güzelliğe hasta olmuştuk. Ama hiçbir zaman bunu göremiyorduk. Kayıp giden günlerin içinde yalnızlığımızı özlemişsek biz bu dünyaya ait değiliz demektir. Belki de hiç ait olmamışızdır kim bilir. Sait Faik’in reçetesi tüm hayatı özetliyordu bize; ‘Tek ihtiyacım olan şey ; bir deniz kıyısında sabaha kadar oturup, olan biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şeyi aşmış bir insan olarak kalkıp gitmek.’ Belki de bize gerekli olan tek şeydi bu. Sonra kanıksanmış doğruları yapmaya başladık. Herkesleştik, kimliğimizi kaybettik. Yavaşça kendimizi bilinmez dünyaların içerisindeki esirler oldurmaya başladık. Her şey daha da kötüleşmişken kaybedeceğimizi bile bile savaştık. Renkli dünyalara daldık. Bir süre kendimizi kandırdık hayallerle. Ve inandık şiirlere, şarkılara adadık kendimizi. Sanki her şey daha güzel olacaktı. İnandığımız her şeyin bu mükemmellikte bizimle yaşamasını o kadar istemişken bitmemeliydi bu devasa güzellik.”
~DKGK 1 - M
Kalemin Gücü
Kalem kılıçtan keskindir ...
Insanların konuştuğu elki binlerce dil var, lakin bütün kelimelerin bir ortak lisanı var o da
KALEMİN DİLİ...
KK
Adolf Hitler
_Düşünce özgürlüğü, tüm kötülüklerin anasıdır.
_Her kim bize karşı ayaklanırsa kendisini ölü kabul etmelidir.
_Belki bazılarınız, Marksist Parti'yi yok ettiğim için beni affetmeyi başaramıyorsunuz. Fakat arkadaşım, ben diğer partilerin de tümünü yok ettim. Hepsi gitti.
_Zayıfa acımak, doğaya ihanettir.
_Hayatım boyunca tek bir şeye asla