Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
224 syf.
·
Puan vermedi
Iza'nın Şarkısı Macar toplumundaki yanlızlık ve kuşak çatışmasını anlatan bir roman. Ancak anlatılan hikaye yerel değil evrensel bir durum. Kitabı okuma sürecimde hep hangi taraf haklı muhakemesi yaptım. İki tarafla da rahatlıkla empati kurabildim. İnsanlar arasındaki en büyük sorun iletişimsizliktir sözü satır satır kitap boyunca işlenmiş. Tüm karakterlerin birbirlerinden beklentisi var ama doğru zamanda ve doğru şekilde gerçekleştirilememiş. Evladın ya da annen bile olsa bir bireyi tanımak için kaliteli vakit geçirilmesi gerektiğini anladım.Sonuçta İza'nın saçını başını yolmamak için kendimi zor tuttum. İlk taşı atan İza,bencilliğinin dibini sıyırdı. Görev bilinciyle yapılan her şey bıktırır, oysa ki sevgi her zaman sağlam bir köprüdür.İza'nın hayatının özeti tam olarak buydu.
200 syf.
·
Puan vermedi
SÖYLEMELİYİZ BİLSİNLER
Şermin Yaşar’ın ilk okuduğum romanı oldu ve kesinlikle sonuncusu olmayacak. Gerek hikayesi açısından gerekse karakterlerin ağzından çıkan bazı sözler öyle içinize işliyor ki anlamsız anlamsız duvara baktığınız oluyor. 200 sayfa su gibi akıp gidiyor. Bazı romanlarda keşke daha uzun olsa diyordum yahut daha kısa da olabilirmiş diyordum ama bu roman
Değersiz bir hayat hikayesi
Az önce bitirdim kitabı... Birinin bu kadar şey yaşayıp hala yaşamaya devam etmeye çalışması... Judy, hayatında gördüğüm en güçlü karakter. Kurgusal dahi olsa beni derinden etkileyen ve asla unutmayacağım biri oldu. Korkuyu, yaşam mücadelesini, sevmeyi ve daha birçok duyguyu ondan dinlemek, onun penceresinden bakmak olaylara o kadar ağır geldi ki bana bazen kitabı yırtıp parçalamak istedim. Bazı noktalarda gerçekten bu kadar mesafeli, sert durmasına anlam veremedim. Ama okuyup devamını okuduğumda asıl şu anki arkadaşlıklarını nasıl güçlendirdi ona hayret ediyorum. Çok kötü aşırı kötü ve katlanılmayacak şeyler yaşadı judy. Kitabın içine girip ona sarılmak istedim. Kendini açmasını daha doğrusu kolay bir şekilde açmasını çok istedim. Belki birilerine anlatsaydı halledebilirdi. Üzerinden gelebilirdi. Ama korku, güvensizlik o kadar sarmış ki etrafını, ruhunu onu o kadar iyi anlayabiliyorum ki. Aynı zamanda çok da üzülüyorum. Judy neden bunu yapıyorsun kendine diyemiyorum. Çünkü yaptıklarını anlıyorum. Sözün özü okuduğum en kaliteli ve en ağır kitapların başında geliyor. Kesinlikle ağır bir piskojiyi anlatıyor kitap o yüzden herkesin okumas gerek diyenlere katılmıyorum. Sağlam bir psikolojiniz varsa okuyabilirsiniz.
Ne zaman portre görsem veya herhangi bir resim,fotoğraf görsem aklıma artık bu kitap gelecek. Daha yeni olduğum için ürkütücü olacak başlarda resim,fotoğraf gibi şeylere bakmam ama alışırım. Hem ne der Dostoyevski? "Aşağılık insanoğlu her şeye alışır." Alışınca ürkütücü oluşunu kaybedecek ama aklıma hep bu detaylar gelecek. Aaaa!
Bazı klasikler var ki bazı romanlardan çok daha akıcı. Fakat klasiklerin meselesi akıcı olup olmamaları mı ki ?Verilmek istenen mesajlar, alınması gereken dersler,sorgulanması gereken yerler ve daha niceleri... klasikleri daha keyifli hale getiren bunlardır kanımca.
Roman gibi okunup bitecek bir kitap,anında bitiyor. Fakat bende bitmedi. O kadar güzel kısımlar vardı ki,haftalar oldu daha yeni bitirdim. Günlerce açıp okumadım çünkü üzerine düşünülecek çok şeyler vardı.
Nihayet bitti diyemem. Keşke bitmeseydi. Bitmeyen kitaplar olmaz mı ? Olmalı. Özellikle Lord Henry benim favori karakterimdi. Onun düşünce tarzı-bazılarına hak vermesem de- oldukça sağlam ve iyilerdi. Lord Henry karakterini o kadar benimsedim ki kafamda en ince detayına kadar fiziksel özellikleri hazırdı.Her karakterin kendine özgü özellikleri vardı, hepsi birbirinden iyilerdi ve değişiklerdi ama Lord Henry favorimdi.
Kitabı okurken bazı bölümler, tavırlar, duygu/düşünceler bana Benjamin Button'un Tuhaf Hikayesi ve Zacharıus Usta kitaplarını anımsattı.
Okurken sorguladığım kadar eğlendim, keyif aldığım kadar gerildim fakat kaliteli bir kitap kendini belli ediyor. Muazzamdı.
Yakın zamanda filmini de izleyeceğim. Meraklıyım onun için de. Sadeleştirilmiş metin olduğu halde iyidi; orijinal metnini bir gün okumak nasip olur umarım.
Bir kitabın hepsi alıntı olabilir mi? Gayet olabilir-miş. Okurken aidiyet duygusu vermek ya da bu olaylar oluyor, köşeye bir iskemle çek, hissi verince o roman en iyisi ünvanını alıyor. Siz de zaten kayıtsız kalamayıp bir yere ilişiyorsunuz.
Uzun yıllardır okumak isteyip bir türlü başlayamadığım eser; efsane olmayı hak ediyor. Sihir bu işte, en büyük büyücü yazarlar ki onlar kaliteli ve sahiden okunacak bir şeyler yazıyorsa eser ölümsüz oluyor.
Harry Potter... Hakkında ne yazabilirim ki? Çocuk kitabı, basit macere ve ya fantastik değil; çok öte bir şey. Sadakat, dostluk cesaret timsali... Ne yazarsam yazayım anlatamam ki... Şimdi hemen bir sonrakine geçiyorum.
Okuyana sağlam bir kalp ve bol peçete öneriyorum. Ağlamayacak olsanız da bazı yerlerde yüreğinizde inceden sızı duyacaksınız.
Keyifli okumalar dilerim...
Harry Potter ve Melez PrensJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 200524,2bin okunma
Çocuklar icin yazılmış, peygamberimizi ve dinimizin güzelliklerini anlatan çok güzel bir roman. Yazar toplumu daha sağlam ve güzel şekilde değiştirmek için çocuklardan başlanması gerektiğinin bilincindeymis ve bu yüzden çocuk romanları yazmaya başlamış. Romanları da çok kaliteli tavsiye ederim
