Can verirken çekilen tarifsiz acı insanda bir sarhoşluk hali meydana getirir. Buna Arapça'da ''Sekerat'ül mevt'' denir. (Ölüm sarhoşluğu)
İnsan bu merhalede sağlıklı düşünemez, doğru muhakeme yapamaz. Bildiklerini unutur. Acıya giriftar olan bedenin her bir hücresi aklı zaafa uğratır. İşte bunu fırsat bilen şeytan-ı
Aşikârım
Seni içimde bir sır gibi saklasam da,
Adını kimselere söylemesem de,
Gözlerimde o kadar çok belli oluyorsun ki
Sağ gözümü, sol gözümden sakınıyorum
Seni gözlerimden dahi
Kıskanıyorum
Sensin benim ;
Gönül özüm,
Kalp gözüm,
Aşk sözüm,
Aşikârım…
Sayfa 63
Kalp düşünebilseydi, atmaktan vazgeçerdi.
Sayfa 27
Kalp dediğin zaten atıyor. Marifet ritmi değiştirebilende.
Mary Ann Evans(George Eliot)
Sayfa 245
”Bir kadını ağlatırken çok dikkat edin,
Çünkü Tanrı gözyaşlarını sayar.
Kadın erkeğin kaburgasından yaratıldı.
Ayaklarından yaratılmadı.
Öyle olsaydı ezilirdi.
Üstün olsun diye başından da yaratılmadı
Ama göğsünden yaratıldı,eşit olsun diye.
Kolun biraz altından,korunsun diye.
Kalp hizasından,sevilsin diye.”
Eski Talmud’dan bir alıntı…
Kalp mi insana sev diyen yoksa yalnızlık mı körükleyen?
Sahi nedir sevmek: bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mı?
◇ 
Şems-i Tebrizi ◇