"Esmerê te çıma bırinè mın herışand, derd û qulè dılemın tewa rakır... "
Daha fazla bekletmek istemiyorum annemi. Dudaklarındaki gülümseme solmadan karşısına geçip benden istediği şeyi yapamadığım için bağışlanma dileyeceğim. Gökten inecek salıncağa bensiz tek başına binip bu yolculuğa çıkacağı için annemin ne kadar üzüleceğini biliyorum. Yakında, anne, diyorum kendi kendime. Yakında, anne, yakında! Bana inanacak mı bilmiyorum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Ertelemelerin, omuz silkmelerin, burun kıvırmaların, dudak bükmelerin, birkaç satırlık mektuplara üşenmelerin, vadesi çoktan dolmuş yolculukların zahmetini bir türlü üstlenmek istemeyişlerin savunulacak yanı var mıdır! Bereketli topraklar dururken çorak yerlerde kök salmaya yeltenmelerin, pencerelerin gerisinden dışarıları seyretmelerin, uzanan elleri geri çevirmelerin, sonra da oturup ağlamaların ve bu oyunu yıllar yılı sürdürmenin saçmalığı ortada değil midir!
Sayfa 105Kitabı okudu
Yine de aradığını bulamamak..
Gözyaşı. Ne kadar çok! Acılar görmezden gelinmiş, oğluna evin erkeği gözüyle bakan bir annenin özverilerine senin olsun denilip, zamanla bir yük gibi omuzlarda duyumsanan sevecenliklere katıksız bir vefasızlık örneğiyle sırt çevrilerek yollara düşülmüştür. Onca zaman üzerine titrenen bir fidan büyüyüp ağaç olmuş, sonunda meyvelerini vermeye başlamıştır: zehir zemberek meyveler. Anne sevgisinin dipsiz derinliklerine kök salan bir ağaç yerinden sökülüp alınmış, harcanan onca çabalara karşın başka sevgilerde, yabancı topraklarda kök salmak bir türlü sağlanamamıştır.
Sayfa 102Kitabı okudu
Oyunla geçirilmiş, hep bir başkası olarak yaşanmış bunca yıl!.. Yaşamakla yaşamamak arasında yaşanmış...
Sayfa 102Kitabı okudu
Henüz tüm belirginliğiyle kendini açığa vurmamış rezil koşulların ön utancının yaşandığı herkesçe bilinmekteydi. Nereden kaynaklandığı belirsiz bir korku insanları çemberi içine almış, çember giderek daralıyordu. Süte su katılmaya başlanmış, yalan söylemelerin sanıldığı kadar güç olmadığı anlaşılmıştı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Anı hiç eskimedi, hep yenilendi kafamda, ikide bir anımsandı, her anımsanışında yeni bir kılığa büründü, yeni öğeler, yeni katkılarla zenginleşti, unutulmalara karşı direndi, koruma altına aldı kendini.
Sayfa 60Kitabı okudu