Hiç kimse, hele bir erkek beni kısıtlayamazdı.
Sahneye girmem gereken yeri ayarlayamadım ama çıkmam gereken yeri biliyorum.
"...özür diliyorum: beni yanlışlıkla çıkardılar sahneye."Kitabı okudu
Direniyorum, uykusuzluğa, sosyal cibilliyetsizliğe, cahilliğe, kemik ağrılarına, erken bunamaya, küçük adamlara meydan okuyorum.
Sayfa 146Kitabı okudu
Gitme! Sende gidersen ben iyice dağıtırım. İyi, kötü yine sen ayakta tutuyorsun beni.
Neden her şey güzel olmaz yaşamak bu kadar güzelken.
İntihar mektubum
Sevgili tavşancığım,
Sana bir şeyler yazmak yerine milyonlarca şey söylemek isterdim ama artık imkânsız galiba. Sanırım seni çok şaşırttım. Senin intihar planlarınla her dalga geçişimde kendi ölümüme kendimi alıştırıyor, korkaklığımı yenmeye çalışıyordum. Bir de öyle bir hayalim vardı ki gerçekleşmesi demek, yeniden doğmuş olmam demekti. Fakat
«benim gibi sessiz sedasız utanarak terk etme sahneyi. »Kitabı okudu
İşte yine oturuyorum yalnız başıma. Sigara içiyor ve düşünüyorum.
Ben hiç kimsenin hiçbir şeyine karışmaz kimseyle uğraşmazken, nedense herkes benimle uğraşıyordu.
Yaşam artık iyice çığırından çıkmıştı. Polyannalar bile intihar ediyor, ben hala yaşıyordum.
"Başarısız ressam kendi kanıyla son resmini yaparak intihar etti."
O niye öldü bilmiyorum. Ölmesi gereken o kadar çok insan varken,
Düşüncelerimden yorgun düşmek istemiyorum, yaşadıklarımdan mutlu olmak istiyorum.