Bu Vatan Kimin?
Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.
Tutuşup kül olan ocaklarından,
Şahlanıp köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından
Ömrüm olmayacaktı yoksa..
Susmaktan yontulmuş kara kuru birer heykeldi herkes. Gülmek, yaşama sevincinden çok bir zembereğin boşalmasına benzerdi. İki yorgunluk arasında aldığımız tek soluk trenlerdi. Günlerin onca darlığı içinde genişlik duygusunu kırlangıçlar öğrettiyse, uzakların tohumunu trenler attı içimize. Bizim dışımızda tüm dünya raylardı. Gitmek bir iç çekişe döndükçe, yaşadığımız her şey değersizleşiyordu.
Sayfa 12Kitabı okudu
Hiçbir meydana açılmayan bir sokakta, aksamların geç, sabahların hemen olduğu evlerin birinde tanıdım dünyayı. Çocukların hiçbiri kendiliğinden uyanmazdı uykulardan. Zamanın ağırlığını duymak için öyle yılların geçmesi gerekmiyordu. Susmaktan yontulmuş kara kuru birer heykeldi herkes. Gülmek, yaşama sevincinden çok bir zembereğin boşalmasına benzerdi.
"Bitirip şu kara kuru ekmeği
Göç etsem diyorum yar ellerine..."
Mehmet Akif İnan
Giriş güvenliğideki abi ;hocam nerelisiniz diye sordu, kendisine soy ağacımi çıkardım az önce.Nereli olduğum yetmedi çünkü.Beritan aşiretine mensupum dedim. Sen hiç de benzemiyorsun dedi. Kara kuru bir şey olur Beritanlılar diyor. Abicim kafayı yemişsin has Beritanlıyım jsjsjjsjs.
Gözü pek bir yalnızlık kalacak benden geriye
Kelimeleri hüsrana boğan bir karamsarlık
Üç tarafı denizlerle çevrili bir kara parçasında
Sadece deniz fenerlerinin aydınlattığı bir sabah
Gerisi kuru kalabalığın taşıdığı bir cenaze
Ve bana bunları yazdıran anlamsız keder.