Gerek tanıtımıyla gerekse kapak tasarımıyla çok ilgimi çeken bir kitaptı. Kitaba yapılan olumlu yorumlar da beklentimi epeyce yükseltmişti. Eski kitapları bile bundan daha başarılı diye düşünüyorum. Yani yazarın kalemi hiç açılmamış.
Kitabın çok akıcı olduğunu söylemişler. Ben kitabın (wattpad'den okudum o yüzden sayfa sayısı bilmiyorum) 10.bölümüne kadar atlaya atlaya okudum yine de bi şey kaçırmadım. Kitabın başı çok yoruyor çünkü olaydan çok dram, kesik kesik diyaloglar ve aşk var. Dediğim gibi kitaba geç başlıyor yazar ve o zamana kadar zaten yoruluyor okuyucu. Ayrıca Eylül'ün çok zayıf olması Merih olmadan yapamaması ve Merih'in de kabadayı hareketleri klişe ve sıkıcıydı. Bu yüzden sevemedim bu ikiliyi. Yani aşk denince akla zayıf, güçsüz bi kadın ve badboy, sahiplenen bi erkek karakter neden gelir her zaman? Aşk böyle bi şey midir?
Aslında anlatılmak istenen fikir çok güzel. Yazar iyi bir fikir düşünmüş. Ama olay zinciri, karakterlerin tutumları, mekan ve olaydan çok dram anlatılması kurguyu bozmuş diye düşünüyorum.
Yazarın diğer kitapları bundan daha iyi. Bi şey kaybetmezsiniz bunu okumayınca.