Bir yıldızın ölümüyle dönüşebileceği en gizemli şey bir karadelik.
“Şehir nüfusundaki hızlı artış nedeniyle, konut sıkıntısı son zamanlarda maalesef had safhaya vardı,” dedi çöp ayıklayıcı başını bilgiç bir edayla sallayarak, “Bu yüzden devlete, belediyeye ve vakıflara ait tüm binalar birer birer ikamete açılıyor. Kütüphane memurları kitap depolarında, öğretmenler okul tuvaletlerinde, müezzinler minarelerde, hayvanat bahçesi bekçileri ise hayvan kafeslerinde yaşıyorlar. Ailesini yanına alıp, çalıştığı devlet dairesine taşınan tapu kadastro memurları var. Gülhane Arkeoloji Müzesi GAM’da bir müze bekçisinin İskender lahdinin içine döşek serdiğini duydum. Bazı ağır ceza hakimleri ise mübaşirler ve kâtiplerle birlikte mahkeme salonlarında yatıp kalkıyorlarmış.”
Merhamet zihnimizin bir bütün olarak ve dingin bir şekilde çalışabilmesiyle mümkünken bu değişimin bizi merhametten uzaklastırması mumkün olabilir mi?
İnsan meçhulün kahramanıdır demişti Peyami Safa. Karadelik gibi insanı öğüten modern teknolojilere bakınca, bir kahramanın zafer çığlıklarından çok bir kurbanın iniltileri duyuluyor.
Sayfa 76Kitabı okudu
Acı mantığı içeriye buyur etmezse, girdiği bedende koca bir karadelik şeklini alır ve kendi ruhu başta olmak üzere ona yaklaşan tüm ruhları içine çekip yutar, Çakıltaşı.
KaranKitabı okudu
Anımsamak için istediğim kadar çabalayayım, karşıma kapkaranlık bir karadelik çıkıyordu.
İşte gidiyoruz!
Biz yaydan çıkan o kadar özgür
Nadiren kendimize
Çoğu zaman başkalarına ait
Bir mızrağın hedefi gibi
Bazan sabit
Yarınlara kitlendik !
Merhaba gelecek zaman
Ey bilinmez karadelik
Biz senin mahkumların
Her an kapısındayız işte
Gönüllü tutsakların.
