Çok fazla felsefi göndermelerde bulunan bir kitap. Bunu kitabı ikinci okuyuşumda fark ettim. Başlarda Dorian Gray'i kimlik karmaşası içinde bir genç olarak görüyorsunuz, hatta anlamaya çalışıyorsunuz ama sonradan nefret ettiğiniz bir karaktere dönüşüyor. Lord Henry'nin her dediğinden etkilenmesi ve hayata geçirmesi, Sybil'in ölümüne sebep olup hiç umursaması, içinin kötülüğünü gösterdiği için Basil'a nefret duyması Dorian'ı katlanılmaz biri yapıyor.