Sevememek biraz yorgunluktandır
Sayfa 77 - YKY / (1956-1971) / 2.basım
Kardan Atlar Çekiyor Buzdan Tabutları
bazen vatan…
bazen bir gaye-yi hayâl uğruna
kardeş kardeşi vurmuş,
insan insanı boğmuş insan kanında.
henüz bıyığı terlememiş bir oğul getirmişler bembeyaz kefeniyle,
elleri ayakları yok, kurşun yarası kızıl karanfil gibi açmış alnında
delikanlılara ölümü hiç yakıştıramadım…!
.
hiroşima ne ki, bütün gönderip
parçaları gelen oğlu yerine ölmek isteyen ana yüreğinin yanında
düşündüm, şu deniz hangi ananın gözyaşı, bu insan çölünün ortasında
.
hangi buluta baksam çığlık yağıyor
hangi ananın kapısını çalsam…
acı biriktiriyor, ölüm sağıyor
oysa hangi ana günahkârdır, cennet ayağının altında?
analara ölümü hiç yakıştıramadım…!
Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
Sayfa 116Kitabı okudu
Ah Ahmed Abi!
"Bir ben kaldım ortasında kavganın,bir de karanfil yürekli çocuklar" diyor Ahmed Arif.
Tam o yerde takılıp kaldım...🥀
Biz sahi neden sevmiyoruz birbirimizi?
Nasıl da kaçmak istiyoruz birbirimizden
Ve nasıl yitirdim ben kendimi.
Bir karanfil var mektubunda
Bir de menekşe tarlası şiir
Söyler misin
Zindanda çiçekler nasıl yetişir
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde..
İncir, üzüm, zeytin, elma, hurma, nar...
Sen nasıl bir ateşsin yar.
Gül, menekşe, papatya, yasemin, karanfil, zambak...
Keşke birlikte yansak.