"Kralına karşı haklı olan bir vekil, subayına karşı haklı olan bir nefer; bunların hepsi iki kat cezaya çarptırılmaz mı? Zayıflar için, haklı olmak bir suçtur."(Bana bir ülkeyi hatırlatıyor, acaba neresi?)
Mağaradaki alevlerin gölgesinden başka ne görebiliriz, kafamızı çevirmelerine izin vermezlerse.
Her gün biri çıkar, başlar, benim ben demeye,
Altınları, gümüşleriyle övünmeye.
Tam işleri dilediği düzene girer,
Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye.
Okur Takip Önerileri
Ben, benim işte; yaptıklarım ve yapamadıklarımla, olduğum ve olamadığımla.
"Bakın şu satırlara!" diyerek şiirin ortasından birkaç mısrayı tekrar okudu:
"Onu ben çocukluğumdan,
İlk rüyalardan tanırım.
Yalnız yürüdüğüm zaman
Odur arkamdaki adım.
Onun korkusu, içimde
Ürkek bir dünya yaratan..."
...........
Ömer haykırır gibi tekrarladı:
"Evet, evet onun korkusu... İçimde bu ürkek dünyayı yaratan onun korkusu... Bu ben değilim... Ben başka bir şey olacağım... Yalnız bu korku olmasa... Hiçbir şeyi bana tam ve iyi yaptırmayacağına emin olduğum bu şeytandan korkmasam..."
Sayfa 51Kitabı okudu
