Burcu Bozkurt
@kedimektuplari
Marmara Üniversitesi
İstanbul
16 okur puanı
Ocak 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
o geceye kadar birlikte vakit geçiren iki adamdılar. bu konuşmalardan sonra derin bir şey oldu aralarında. mürşit, madenci'nin yakışıklı yüzünde koyu bir gölge gördü, tanıdığı bir şeydi, aynada sık sık karşılaşıyordu bir benzeriyle. böylece ikisinin de içlerindeki boşluğu benzer bir kederin doldurduğunu anladı. onları birbirlerine yaklaştıran şey de bu oldu, keder, aslında kederden çok günahlarının altında ezilmeleri.
hikayeler insanı kendi kuyusundan çıkarır, başkalarının kuyularına atar.
Okur Takip Önerileri
ellerini severim, gözünün rengini severim. içime ondan durmadan yağmur gibi bir şeyler yağar.
beklersem gelmez ki. beklemesem gelir mi? umut vardır. beklemediğim zaman umut vardır.
insanlar her yerde böyle. yaldızlı karyolalarda çift yatanlar bile tek. yalnızlık dünyayı doldurmuş. sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. burda her şey bir insanı sevmekle bitiyor.
sokakların içinde sırtımda talihim, sırtımda kendim, yürümeliyim.
vücuduna merhem olabilirdim ama ona acı veren vücudu değil, kederli ruhuydu ve ruhuna ulaşamazdım.
Sayfa 25Kitabı okudu
mutluluk ışığı sever, biz de dünyayı şen sanırız; ama sefalet kendini vakurca saklar, biz de sefalet yok sanırız.
Sayfa 23Kitabı okudu
Burcu Bozkurt
, 2018 okuma hedefini ekledi.2018 OKUMA HEDEFİ
8/48 kitap - %17 tamamlandı
8 kitap okudu
48 kitap
1.002 sayfa
1 inceleme
30 alıntı
Burcu Bozkurt tekrar paylaştı.
Aranızda dolaşmak için giyiniyorum, hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi değer verdiğiniz için. İçgüdülerimi hiç bir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiç bir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz. Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlenizle. Okullarınızla. İş yerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı dendim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım. Şimdi tek konuğu olduğum bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.”
Sayfa 57 - Yky
bütün yaşam bir hikâyedir ve biz de onun içindeyiz.