Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Bu kitap kelimesiz yazılmalıydı bana kalırsa ama insan yorumuyla yüklenmemiş duyumları anlatabilmek için bile kelimelere ihtiyacımız var, ne tuhaf. Ben hafifleme arzusu duyarken karşılaştık. Bir yandan kendimi bırakmak isterken diğer yandan kelimelerimin yetmediğini hissediyordum, kelimesiz kalmaktan, aslında anlamı yitirmekten korkuyordum. Ama
400 syf.
10/10 puan verdi
Beni kelimesiz bırakan bir kitap.
Gerçekten uzun zamandır okuduğum ve bu kadar beğenip kendimi hikayeye kaptırdığım bir kitap olmamıştı sanırım. Bitmesin diye yavaş yavaş okumaya çalıştım ama o kadar güzeldi ki. Kitapla ilgili iyi veya kötü bir eleştiri yapmak bile istemiyorum. Sanırım aradığım, okumak istediğim özellikleri bulabildiğim bir kitaptı. Karanlığı, olayların hızı, karakterlerin derinliği, karakterlerin aralarındaki ilişkiler,… Gerçekten düşülmüş ve çok yaratıcı bir şekilde bir araya getirilmişti. İkinci kitabı okumayı sabırsızlıkla bekliyorum. Kısaca İyi ki denk gelmişim dediğim bir kitap oldu... İyi okumalar,
Dünyanın En Güzel Şiirine...
Vâreden’in adıyla insanlığa inen Nûr
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır âb-ı hayat
En müstesna doğuşa hâmiledir kâinat
Ne güzel bir giriş, dünyaya ne güzel bir geliş... Toprağı kirlerinden arındıran o Yağmur için, rahmet vadilerinin
Beni her kitabını bitirişimde kavramsız, kelimesiz bırakan Jack London... Bu kitabı için de ne yazsam eksik kalacağını hissediyorum. Konusu idam mahkumu bir adamın son zamanları ve gördüğü işkenceler olan eserde, yazar yine yazarlığını konuşturmuş.
Kitaba beni çeken iki şey vardı. Birincisi yazarı ikincisi adı. Adıyla müsemma bir eser. İdama
''Yeni bir cümle kuramayacak kadar kelimesiz kalmıştım kendi cehennemimde''... Bu yüzden bomboş sözlere tutuldum ve zaman aktı çabucak. Ve kitap bana dedi ki; ''Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır.'' Ben de en güzel sözle başlamak istiyorum;
Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla...
Tarık Tufan
"Bir asırdır süren şeyi neden değiştireyim?"
Öncelikle uyarayım bu bir incelemeden çok öz değerlendirmeye kaçabilir.
İlk kez okudugumda liseli bir ergenken şimdi kendi ayakları üstünde duran gelisimini tamamlamış bir yetişkin olarak bu kitapta o zamanlar ne buldugumu görmek istedigim icin tekrar okudum.
Liselilerin utangaç sözsüz aşk beyanlarını,kendi kendine gelin güvey olmak gibi dönemlerini hepiniz az çok anımsarsınız.Hepimiz yaşadık.İşte o zamanlar böyle kelimesiz iletişimlere çok manalar-mesela aşk- bulurken bir anda beliren dört dörtlük erkek(!) figürü hepimiz için etkileyiciydi.
Dürüst olmam gerekirse bu sefer okudugumda basta bu sonsuz belirsizlik bulutları ve lüks jestleri beni gercekten rahatsız etti.En tekinsiz karakterin ısrarla güven üstüne bir ilişki kurmaya çalışması çok ironik.Eğretiydi.
Annesi gerçekten haklı.Erkekler basit varlıklar.Dedikleri ima ettikleri şeye çıkıyor ve ben okurken duygulara dair bir ima hiç görmedim.Değişme isteği klişe.Kırmızı'nın elli tonu gibi bir adam.
Kitap boyunca Ana'nın mantıklı yanını böylesi görmezden gelmesi sinir bozucu ve işin kötüsü bu ahmaklığından değil.
"Bir asırdır süren şeyi neden değiştireyim?"
