Kafes, açık diliyle size hayal etme olanağı tanıyor.Kitapta fazla tasvire yer verilmemiş, olaylar olduğu gibi yansıtılmış ve gerisi okuyuculara bırakılmış.Korkuyu kendi zihnimizde tadıyoruz, başkalarının gözleriyle görmüyoruz.
Kitabın beğenilmesinde bir diğer etkenin akıcılığı olduğunu düşünüyor.Üç yüz otuz sayfa olarak basılmış, genel olarak kalın bir kitap değil.Aynı şekilde kurgusu da ağır işlemiyor.Bu tarz, farklı karakterlerin bakış açısıyla yazılmış kitapların, en önemli artısı bölüm sonları bana göre.A şahsının hikayesini zirvede kesen yazar, merakla okutuyor kitabı.
Arkadaşlar, şu kıyamet senoryolu kitaplar olur ya.Düşmüş melekler gibi, uzaylılar gibi.. İşte o tarz kitaplarda ölmeyen ama dünyanın geleceği için de bir faydası olmayan kenarda yaşamını devam ettirmek için debelenen karakterlerin hikayesi Kafes.Bir de bu açıdan okuyun, dünyanın sonunu.Dünyayı kurtarmak için seçilen bir karakterin gözünden değil, kurtarılan Dünyalılar tarafından.
Mükemmeldi diyemem; mutlaka eksikleri vardır.Mesela, korku romanı hayal etmenize izin verir filan dedik, bu konuda kitap başarılıydı dedik ama o kadar da korkunç değil kitap.Daha önce çok King romanı okumadım ve korku romanlarının kralı Stephen King'dir diye biliyorum.Onun hakkında fazla bilgi sahibi olmadığım gibi beni korkutacak pek fazla roman da okumadım.Kafes de korkutmadı, korkudan çok gerilim ağırlıklıydı.
