Ben ne özdemir asafın kaleminden dökülen cümlelerim nede, oğuz
Atay 'in olric'i Ben
Kendi düşüncelerinin içinde boğulan bir tutsağım
Franz kara
Balkon konuşması nevinden :)
Okuduğum kitap sayısı 100 olmuş:)
Tabi ki sayıların kıymeti "bereket" nazarıyla bakıldığında aşikar olur,birleri bin yapan binleri de bire düşürüveren kurallar vardır. Veee tabi kii bu sayı burada ki bır çok okur için küçücük/minicik bı sayı :)
Bütün bunların kabulü ile kaydediyorum bu iletiyi,hem zaten söylemek istediklerim kitaplar
Zaman insandı, insan zamanın içinde.
Kuyunun içine taşı atan da bendim
Çıkarmaya çalışan deli de ..
Beyazın yerine siyahı seven de bendim . Ateşin içine dalıp kor olup yananda
Bir soluk kadar yakın
Bir yıldız kadar uzaktım düşlere.
Yabancılaşmıştı bülbül bile sevdiği güle.
Hüküm giymiş gibi tüm cümlelerim tutsaktı kendi sesinde.
Kırgın bir heves ,yorgun bir düş,
Yarım kalmıştı umutlarım,
Benim yazım beni üşütüyordu
Nedir senin sıcak dediğin.
Sazın diline vurmamış daha türkülerim,
Yazıyada dökülmemiş masallarım var benim.
Ey hayat sen de varsın bu dizede
Tıpkı boğazımda düğümlenmiş ölüm gibi. E.B.
O kadar çok cam kırıkları bıraktın ki içimde
Hergün yakıyor canımı
Kanatıyor tek tek bedenimi
His olmadan duygu olmadan
Nasıl yaklaşabilir bi insan
Nasıl gözlerine dalabilir
Bi başkasına...
Yarım kaldı kelimelerim,cümlelerim,
Boğazıma dizildi
Sevmekten değil
Aptal olduğumu hissettirdiğin için
Ama kutlarım seni
Bunu bana gösterebildin
Tokat gibi olsa da...
Kendi vicdanını yıkayarak da olsa
Günahların temizlenmiştir
Emin ol,
Artık tek duam ne bilir misin?
Benim yaşadığım,hissettiğim kadarını
Hissetmeden,yaşamadan ölme
Olur mu?
Ki beni anla,tabi geç olmazsa...
Ben ne özdemir asafın kaleminden dökülen cümlelerim nede, oğuz
Atay 'in olric'i Ben
Kendi düşüncelerinin içinde boğulan bir tutsağım
Yusuf Karakaya
Ben insanların hayatını küçük kasabalara benzetirim. Her insan içinden dışına çıkmaz sokaklara sahiptir mutlaka. Mutluluğun tam ortasında aniden bitiveren minik yolları vardır. Dümdüz giderken sürüklendiği yokuşları, yabancılara kolay kolay açmadığı kapıları, antika anıları, afilli hayalleri vardır. Her şeye rağmen hep sakin ve şirin kalmaya
PARMAKLARI KIRILAN ÖĞRENCİ YILMADI
Sinirlerim oynuyor,
Tepemde ateşli dumanlar,
Hiç eksik olmayacağa benziyor küfürlerim.
Beni benden alan bu isyandan,
Damarlarımı çatlatıyor.
Şehrin susmak bilmeyen yalanı,
Hiç vakit tanımıyor.
şu bilgisayar işleriyle uğraşmak ne zor şey ya sabahtan beri video çekimidir anlatımıdır editidir derken yıtıbıırrr oldum ahahahaha, neyse ki sadece hoca görecek videoyu, ama ben yine de bizimkileri arayıp kızınız yııtıbırrr oldu dedim. neyse konuya döneyim fazla vaktim yok, sunumumun konusu "mindfullness"tı. ne kadar havalı değil mi? aaa yok yabancı falan değil bu bildiğin tefekkür işte.. hoca kendi slaytını kullanabileceğimizi söyledi ama ben buna bir el atmalıyım diyip kendi slaytımı oluşturdum minfullness yerine tefekkür, yoga yerine namazdan bahsettim. bahsederken tadili erkana dikkat edilerek huşu ile kılınan namazın zihin sağlığımıza ne kadar iyi geldiğini öğrendim. vayy be bizim kavramlarımız sanki biz hiç bilmiyormuşuz gibi sanki bunları ilk onlar keşfetmiş gibi (kimin ilk keşfettiğinin bi önemi yok sinir olduğum nokta bu bilgileri yok sayarak yeni bulunan bir şeymiş gibi önümüze sunmaları) neyseki kardeşiniz el attı o konuya :)
son cümlelerim nasıl oldu videoda biliyonuz mu şey dedim insanın geçmişin pişmanlığından, hüznünden ve geleceğin kaygılarından kurtulmasının tek yolu acziyetini farkedip, işini büyük zata ısmarlaması.. geçmiş ve geleceğin tutsaklığından sıyrılıp şimdinin özgürlüğüne kavuşması...
aslında uzun bi yazı yazıcaktım okuma programına katılcaz başlamak üzere gitmem gerekiyo Allaha emanett
Nonoşları normalleştirmek ne zamandan beri işimiz?
"Ey uykuda iken kendilerini ayık zannedenler! Umûr-u diniyede müsamaha veya teşebbühle medenîlere yanaşmayın. Çünkü, aramızdaki dere pek derindir; doldurup hatt-ı muvasalayı temin edemezsiniz. Ya siz de onlara iltihak edersiniz veya dalâlete düşer boğulursunuz."Mesnevî-i