Hepimiz kendimizden başka herkesin figüran olduğu bir yazgıda başrol değil miyiz? O halde neden kendi hayatımızın öznesi olmak yerine başkalarının nesnesi olmakta ve başkalarının hayatlarına seyirci kalmakta ısrar ediyoruz?
Hepimiz kendimizden başka herkesin figüran olduğu bir yazgıda başrol değil miyiz? O halde neden kendi hayatımızın öznesi olmak yerine başkalarının nesnesi olmakta ve başkalarının hayatlarına seyirci kalmakta ısrar ediyoruz?
Hepimiz kendimizden başka herkesin figüran olduğu bir yazgıda başrol değil miyiz..?
O hâlde neden kendi hayatımızın öznesi olmak yerine başkalarının nesnesi olmakta ve başkalarının hayatlarına seyirci kalmakta ısrar ediyoruz..?
Bizim erdemli biri olduğumuza hiç kuşku duymadan inanan birinin yanında varlığından endişe duyup utandığımız kimi olası kötü özelliklerimizi açığa çıkarmaya cesaret ederiz. Normal hayatta manyak olarak nitelenmemize yol açacak sözcükler dökülür ağzımızdan, bu sırada yaptığımız hareketler de manyaklığımızı kanıtlar niteliktedir. Birinin suratına
Hepimiz kendimizden başka herkesin figüran olduğu bir yazgıda başrol değil miyiz? O halde neden kendi hayatımızın öznesi olmak yerine başkalarının nesnesi olmakta ve başkalarının hayatlarına seyirci kalmakta ısrar ediyoruz?
Yaşadığımız olaylarda, çektiğimiz acılarda birilerini yada bişeyleri sorumlu tutmak, kendi gücümüzden ve yeteneklerimizden vazgeçmek, hayatımızın sorumluluğunu başkalarına devretmek , hayatımızın öznesi olmak yerine nesnesi olmayı kabul etmektir.
Hepimiz kendimizden başka herkesin figüran olduğu bir yazgıda başrolde değil miyiz? O hâlde neden kendi hayatımızın öznesi olmak yerine başkalarının nesnesi olmakta ve başkalarının hayatlarına seyirci kalmakta ısrar ediyoruz?
Peşin not: Vegan olmayan ama son zamanlarda veganizmi araştırmaya çabalayan, bu konuyla ilgilenen bir hayvansever.
Çocukluğumdan beri hayvanları çok severim, kedilerim, balıklarım oldu. Kedim hala var hatta. Defalarca sokakta gördüğüm bir köpeği, kediyi eve almak için anneme yalvar yakar ağlardım. Kışın kalan ekmekleri babamla ıslar, balkona
Yaşadığımız olaylarda, çektiğimiz acılarda birilerini yada bişeyleri sorumlu tutmak, kendi gücümüzden ve yeteneklerimizden vazgeçmek, hayatımızın sorumluluğunu başkalarına devretmek , hayatımızın öznesi olmak yerine nesnesi olmayı kabul etmektir.