Ellerimde poşetler, pazar arabası almadım diye kızıyorum kendime. Biraz önce de domates altı lira olmuş diye pazarcı amcaya söylendim. Tezgahtan biraz uzaklaşınca da pişman oldum. Ben ne yapıyım yani, muhatabım pazarcı amcayken kime şikayetleniyim demek suretiyle vicdanimi rahatlatmaya çalıştım bir süre. İşe yarayıp yaramadığı konusunda bir
Belki ilk ve en belirsiz soru budur: Bu dersleri öğrenen kim? Ben kimim? Hayatımız boyunca bu soruyu kendimize defalarca sorarız. Doğumla ölüm arasında adına yaşam dediğimiz bir deneyim olduğunu kesin olarak biliriz. Peki ama ben bu deneyim miyim, yoksa bu deneyimi yaşayan mı? Ben bu beden miyim? Kusurlarım mıyım? Bu hastalık mıyım ben? Bir anne, bankacı, sekreter ya da spor meraklısı mıyım? Yetiştirilme biçimimin bir ürünü müyüm? Değişebilir miyim -ve hala kendim olabilir miyim- yoksa daimi olarak değişmez miyim? Bunların hiçbiri değilsiniz. Elbette kusurlarınız var ama siz, o kusurlar değilsiniz. Bir hastalığınız olabilir ama siz, size konulan tanı değilsiniz. Zengin olabilirsiniz ama siz, kredi değerlendirmeleriniz değilsiniz. Siz, özgeçmişiniz, semtiniz, dereceleriniz, yanlışlarınız, bedeniniz, rolleriniz ya da unvanlarınız değilsiniz. Tüm bu şeyler siz değilsiniz çünkü bunlar değişebilir.
Ölümü derinden hissettiğim o anlardan biri geldiğinde, kendimi aşağı atmamak için bulduğum çözüm bazen sadece basitçe pencereden aşağıya bakmak olur. Kızılımsı bir gökyüzünün altında, çocukken bilgisayarda oynadığım savaşlı silahlı, "vurdulu kırdılı" o oyunlar aklıma gelir. -çünkü iyi oynardım.- Sanki biri beni komuta ediyormuş da, aşağı
Bir Aşk Hikayesi
Kitabın arka kapağını kapattı, siyah deri kaplama masadaki diğer kitaplarının üzerine koydu. Okurken kendini en rahat hissettiği siyah beyaz dalmaçya desenli pofuduk koltuğundan kalktı. Terliklerini giydi. Lavabosu bilmeyen bir zamandan kalma dibi küf tutmuş bulaşıklarla yığılı mutfağa yöneldi, kimi zaman sessizliğini koruyan kimi zamanda insanı
HAYATIN ÇIĞLIKLARI
Doktorun odasından çıktığımda moralim oldukça bozuktu. Kolesterolüm yüksekmiş. Diyet yapmalıymışım. Elimde yememem gerekenlerin listesi ve reçeteyle yürürken hayatımda hiçbir zaman diyet yapmadığımı düşündüm. Dahası, şimdiye kadar bana dayatılan hiçbir yasağa gönül rızasıyla boyun bile eğmemiştim. İçimdeki asi ruh burada da
Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort]
Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
HÜZÜN KOKULU AŞK
Hayatım boyunca çeşitli korkular yaşadım içimde. Hem de en acımasız olanlarını… Yine de kimseye söylemedim. Hiç kimseyle paylaşmadım, yaşadıklarımı. Daha çocukken o küçücük yüreğime korkunun her türlüsü yerleşti. O zamandan beri bu duyguyla iç içe yaşadım.
Bu yüzden de korkuyu içinde saklayan kişileri ben gözlerinden tanırım.
Onu